Με μια πρώτη ανάγνωση το σιδηροδρομικό ατύχημα στα Τέμπη, η πυρκαγιά στο Μάτι, οι πλημμύρες στη Μάνδρα, το ατύχημα του λεωφορείου στα Τέμπη και τόσα άλλα, είναι αποτελέσματα ατομικής ανεπάρκειας ανθρώπων σε θέσεις ευθύνης, κακής οργάνωσης και ελλειμματικών υποδομών του κράτους.

Όμως, δυστυχώς για όλους μας, τα πρωτογενή αίτια είναι πολύ βαθύτερα.

Είναι η αποτυχία μιας ακόμα γενιάς, της δικιάς μας γενιάς, να χτίσει ένα κράτος η λειτουργία του οποίου θα έχει οργάνωση, κανόνες, συνέπεια και υπευθυνότητα.

Πίσω από κάθε Πρωθυπουργό που κάνει επικοινωνιακή διαχείριση, πίσω από κάθε Υπουργό που δεν έχει την παραμικρή ιδέα και γνώση για το φυσικό αντικείμενο του τομέα ευθύνης του, πίσω από κάθε βουλευτή που κύριο μέλημά του είναι το ρουσφέτι και η εξυπηρέτηση, πίσω από κάθε ανέντιμο πολιτικό, βρίσκονται χιλιάδες από εμάς, πολίτες-ψηφοφόροι. Φέρουμε και εμείς την ευθύνη για τις πράξεις εκείνων που επιλέγουμε να μας κυβερνήσουν.

Φέρουμε την ευθύνη για το ότι στις «χαμηλές» διαδικασίες ανάδειξης αιρετών εκπροσώπων στις οποίες εκκολάπτονται οι περισσότεροι από τους αυριανούς υποψήφιους βουλευτές, στους επαγγελματικούς συλλόγους, τους συνδικαλιστικούς φορείς, τα επιμελητήρια, τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, επιλέγουμε όχι τους σοβαρότερους και ικανότερους, αλλά εκείνους που υποδεικνύει το κόμμα που «συμπαθούμε», εκείνους που δίνουν τις μεγαλύτερες υποσχέσεις, εκείνους που διαμαρτύρονται με το μεγαλύτερο θόρυβο, τους «γνωστούς».

Η αλλεργία μας στους κανόνες και τις διαδικασίες, από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο σημαντικά, ο φαύλος κύκλος του κράτους που κοροϊδεύει τους πολίτες και των πολιτών που αναζητούν τρόπους να κλέψουν το κράτος, η αγανάκτησή μας για την μη επιβολή του νόμου εκτός όμως των περιπτώσεων που αφορούν δικές μας παρανομίες, αυτά και πολλά άλλα παράγουν την θλιβερή εικόνα της Ελλάδας εν έτει 2023.

Υπάρχει ελπίδα;