Τι θα γίνει με το ποσό το οποίο πληρώνουν οι Έλληνες Πολίτες υπέρ της ΕΡΤ σε κάθε λογαριασμό της ΔΕΗ;

Δεν γνωρίζω ακριβώς πόσοι λογαριασμοί αποστέλλονται κάθε χρόνο σε νοικοκυριά, επιχειρήσεις κ. τ. λ. αλλά αν υπολογιστεί το ποσό αυτό,  σίγουρα ανέρχεται σε  δισεκατομμύρια  Ευρώ ετησίως.

Το ποσό αυτό υποχρεώνονται μάλιστα οι  πολίτες να το πληρώνουν και για λογαριασμούς ΔΕΗ αποθηκών, κοινόχρηστων χώρων, επιχειρήσεων και απομακρυσμένων οικιών που οι άνθρωποι δεν έχουν καν τηλεόραση ή ραδιόφωνο.

Με σημερινές  συνθήκες οικονομικής κρίσης κάτω από τις οποίες μειώνονται  μισθοί και  συντάξεις είναι παράλογο έως γελοίο  να προσφέρουν οι πολίτες  αυτό το ποσό υπέρ της ΕΡΤ. Όταν όλα τα ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά κανάλια μπορούν να επιβιώνουν  οικονομικά πληρώνοντας  με τα έσοδά τους τόσο τους  μισθούς όσο και τις εισφορές των υπαλλήλων που απασχολούν, γιατί η  ΕΡΤ να  χρειάζεται την ελεημοσύνη των πολιτών για να κρατηθεί; Στο κάτω-κάτω γιατί να πληρώνουμε αυτό το ποσό όταν μάλιστα διαδίδεται ότι το BBC έχει πολύ λιγότερους υπαλλήλους από την ΕΡΤ.

Εισηγούμαι η εισφορά αυτή στο λογαριασμό της ΔΕΗ, να αντικατασταθεί με μία εισφορά υπέρ ενός  ταμείου, τα ποσά του οποίου να χρησιμοποιούνται για  να γίνουν  μελέτες σωστής σήμανσης κάθε περιοχής, σε κάθε Δήμο της Χώρας από την αρχή.

Επίσης η εισφορά αυτή να καλύπτει και το  κόστος της σήμανσης (κάθετης και οριζόντιας)   καθώς και σηματοδότησης  των δρόμων στις περιοχές αυτές.

Διότι το 82% των ατυχημάτων γίνεται σε γειτονιές των πόλεων λόγω του υπερβολικού αριθμού τροχοφόρων και πεζών. Με το παραμικρό λάθος του οδηγού κάθε τροχοφόρου ή πεζού, υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη πιθανότητα εμπλοκής σε ατύχημα.

Διότι οι Δήμοι καθώς και το Υπουργείο Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων επικαλούνται  την Οικονομική Κρίση όταν πρόκειται  να διαγραμμίσουν  μία διάβαση  πεζών, να κατασκευάσουν μία αερογέφυρα  για να μην σκοτώνονται  μαθητές,  να τοποθετήσουν  σηματοδότες στα σωστά σημεία.

Και όμως στην οικονομική κρίση συμβάλλει και το οικονομικό κόστος των τροχαίων ατυχημάτων το οποίο καταλαμβάνει το 2% του ΑΕΠ με τα έξοδα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και αποκατάστασης των τραυματιών, τις αναπηρικέςσυντάξεις κ.τ.λ. Τα περισσότερα θύματα είναι νέοι άνθρωποι έως  40 ετών. Αφανισμός του ενεργού πληθυσμού της χώρας  με όλα τα επακόλουθα. Μείωση των εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία, μεγέθυνση  του δημογραφικού προβλήματος και φυσικά αμέτρητος πόνος.

Εξ άλλου σε μία τουριστική χώρα σαν την Ελλάδα, είναι ντροπή να παρουσιάζουμε στους δρόμους μας μία εικόνα τριτοκοσμικού κράτους ακόμα και σε τουριστικότατους δρόμους μπροστά από μουσεία όπου οι τουρίστες παίζουν κορώνα γράμματα τη ζωή τους για να διασταυρώσουν τον δρόμο.

Η ασφάλεια και ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή είναι χαρακτηριστικό πολιτισμένων λαών και  πρέπει πάντα να τίθεται σε προτεραιότητα.

Το άρθρο έχει σταλεί σαν εισήγηση σε όλα τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου καθώς και  στο Πολιτικό Γραφείο του Πρωθυπουργού της χώρας.

 

Χρυστάλλα Χαραλαμπίδου, Πολιτικός Επιστήμων, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

http://greekroadsafety.blogspot.com/