ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ & ΔΙΑΣΤΗΜΑ

Αν ρωτούσαμε σήμερα στο δρόμο » Τι  είναι προς το παρόν η μεγαλύτερη απειλή για τη γη;» θα παίρναμε σίγουρα πολλές καλές απαντήσεις, άλλα μόνο μια χούφτα φυσικοί θα ήξεραν τη σωστή. Στη συνήθως τόσο ειδυλλιακή  Ελβετία προετοιμάζεται ένα πείραμα το οποίο μπορεί να προκαλέσει τεράστιες καταστροφές σε μεγάλη ακτίνα.

Νέα ανακάλυψη οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ένας ή περισσότεροι υπερκαινοφανείς αστέρες είναι υπεύθυνοι για τη γέννηση ή ανάπτυξη του ηλιακού μας συστήματος. Στα μέσα του 2004, οι επιστήμονες ανακοίνωσαν την ύπαρξη ενός ισοτόπου του σιδήρου με την ονομασία σίδηρος-60 που ανακαλύφθηκε σε μετεωρίτη εδώ στη Γη.

Δύο επιστήμονες, ο William K. Hartmann και ο Donald R. Davis, ήταν οι πρώτοι που πρότειναν την σύγχρονη υπόθεση της προέλευσης του φεγγαριού, σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 1975 στο περιοδικό Ίκαρος. Σε αυτήν την εργασία υποδεικνύεται ότι ένα αντικείμενο, με το μέγεθος του Άρη, συγκρούστηκε με τη νεαρή τότε Γη, 4.5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.

Ορισμένοι υποστηρίζουν πως η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ποτέ. Παρόλα αυτά, από το 1846 και την ανακάλυψη του Ποσειδώνα μετά από υπολογισμούς του Le Verrier, που χαιρετίστηκε ως θρίαμβος της ουράνιας μηχανικής, πολλοί αστρονόμοι ονειρεύτηκαν να επαναλάβουν το ίδιο εγχείρημα.

Οι αστρονόμοι με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble και του γιγάντιου επίγειου τηλεσκοπίου Keck στο όρος Mauna Kea της Χαβάης, κατάφεραν να φωτογραφήσουν τον πιο απόμακρο γαλαξία σε απόσταση 13 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη και ακριβώς πίσω από το γαλαξιακό σμήνος Abell 2218 του Δράκοντα.

Στις 25 Μαΐου 1961 ο Πρόεδρος Kennedy εξέφραζε, μέσω μηνύματός του προς το Κογκρέσο, την πρόθεσή του «αυτό το έθνος να δεσμευθεί για την επίτευξη του στόχου της αποστολής ανθρώπου στη Σελήνη και της ασφαλούς επιστροφής του στη Γη, πριν το τέλος της δεκαετίας».

Ο Τιτάνας, ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου, είναι ένα μυστηριώδες μέρος. Η πυκνή ατμόσφαιρά του είναι πλούσια σε οργανικές ενώσεις. Μερικές απ’ αυτές θα μπορούσαν ν’ αποτελέσουν ενδείξεις για ύπαρξη ζωής, αν υπήρχαν στο δικό μας πλανήτη.

Νεότερες πληροφορίες σχετικά με τη σύσταση του Άρη δείχνουν ότι ο Κόκκινος Πλανήτης διαθέτει σιδερένιο πυρήνα σε ρευστή κατάσταση, επιβεβαιώνοντας την άποψη ότι το εσωτερικό του παρουσιάζει κάποια ομοιότητα με αυτό της Γης και της Αφροδίτης.

Η εξερεύνηση του διαστήματος υπήρξε, από τα πρώτα της βήματα, μια προσπάθεια επικίνδυνη. Τα τελευταία χρόνια άρχισε να γίνεται γνωστή και η ιστορία του Σοβιετικού διαστημικού προγράμματος και στα ήδη γνωστά θύματα προστέθηκαν ακόμη περισσότερα.

Ο πιο απόμακρος γνωστός πλανήτης, ένας μεγάλος και θερμός κόσμος γεμάτος με σταγονίδια σιδήρου και σε τροχιά γύρω από ένα άστρο απόστασης 5.000 ετών φωτός από τη Γη, ανακαλύφθηκε με την βοήθεια μιας πρωτοποριακής τεχνικής.