Η ίδρυση και η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι ένα από τα θέματα που χρόνια τώρα αποτελούν αντικείμενο συζήτησης και διαμάχης ανάμεσα σε πολιτικούς, πολίτες και την ίδια την ακαδημαϊκή κοινότητα. Πολλά επιχειρήματα και από τις δύο πλευρές. Θα αναφέρω δύο από τα κυριότερα, ένα από την κάθε πλευρά:
ΥΠΕΡ: είμαστε η χώρα με την 2η, αναλογικά, μεγαλύτερη φοιτητικη μετανάστευση στον κόσμο (μετά την Ταιλάνδη). Σημαντικοί οικονομικοί πόροι φεύγουν στο εξωτερικό, συχνά προς σπουδές αμφίβολης ποιότητας.
ΚΑΤΑ: η ιδιωτική ανώτατη εκπαίδευση δεν πρέπει να αποτελεί πεδίο ανάπτυξης επιχειρηματικότητας, και πρέπει να παρέχονται σε όλους ίσες ευκαιρίες και όμοια ποιότητα, δωρεάν παιδείας.
Ιδιωτικά πανεπιστήμια
-
des
- Νέο Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 7
- Εγγραφή: 02 Αύγ 2004 11:42
- Κι άλλα πανεπιστήμια; (έστω και ιδιωτικά). Έχουμε ήδη πάρα πολλά!
- Το βασικό κίνητρο για την δημιουργία τών ιδιωτικών είναι να σταματήσει η διαρροή συναλλάγματος (και να μπει στις τσέπες ορισμένων). Είναι αυτό κριτήριο για δημιουργία πανεπιστημίου (= διδακτικό και ερευνητικό κέντρο, "ναός τής γνώσης");
- Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα θα μετατραπούν σε πανεπιστήμια ευκαιρίας σε χρόνο μηδέν!
-
nikos_ft
- Πλήρες Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 209
- Εγγραφή: 27 Μάιος 2004 21:23
Πέρασα ένα εξάμηνο στην Σουηδία με ένα πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών. Στο πανεπιστήμιο εκεί (κρατικό)οι φοιτητές πληρώνουν τα βιβλία τους, τις εστίες κ.ο.κ Βέβαια το επίπεδο σπουδών δεν συγκρίνεται, χωρίς υπερβολές είμαστε δεκαετίες πίσω. Εαν τα εδώ ιδιωτικά πανεπιστήμια παρέχουν υπηρεσίες τέτοιου τύπου είμαι διατεθειμένος να πληρώσω , και σίγουρα σε ένα τέτοιο θα έστελνα το παιδί μου.
-
Alex
- Έμπειρος Συζητητής
- Δημοσιεύσεις: 539
- Εγγραφή: 17 Φεβ 2004 11:35
Χαίρομαι που το συγκεκριμένο θέμα βρήκε τόσο άμεση ανταπόκριση. Τα περισσότερα από αυτά που γράψατε είναι απόλυτα σωστά και αναδεικνύουν διάφορες πτυχές και των δύο απόψεων. Για να δοκιμάσω να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου.
Angel:
Des (περεπιπτόντως καλώς ήρθες):
Το οικονομικό είναι ένα επιχείρημα, το οποίο, πίστεψέ με, είναι πολύ σημαντικό για τις οικογένειες που με θυσίες παλεύουν να σπουδάσουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό. Δεν είναι όλοι οι φοιτητές της αλλοδαπής πλουσιόπαιδα.
Στην τελευταία σου παρατήρηση δε μπορώ να πώ παρά ότι πολύ το φοβάμαι κι εγώ. Αν τελικά λειτουργήσουν ιδιωτικά πανεπιστήμια θα πρέπει οι όροι λειτουργίας να είναι πολύ αυστηροί και η παρακολούθηση πολύ στενή. Θα μου πείς βέβαια, στην Ελλάδα ζούμε.
Νίκο, όπως εγραψα και νωρίτερα, το επίπεδο των σπουδών δεν είναι τόσο πίσω, μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις είναι πολύ μπροστά, οι υποδομές και οι ευκαιρίες είναι τριτοκοσμικές.
John F.K.: Θα μπορούσα να σου πώ, έστω κι αν αυτό ακουστεί ρομαντικό, πώς η πανεπιστημιακή εκπαίδευση είναι παροχή γνώσης η οποία δε σχετίζεται απαραίτητα με επαγγελματική αποκατάσταση. Σίγουρα πάντως η σύνδεση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με την παραγωγή, ειδικά στις σπουδές θετικής και ακόμη πιο συγκεκριμένα τεχνικής κατεύθυνσης είναι ένα ζητούμενο.
Angel:
Δε συμφωνώ απόλυτα, σε γενικές γραμμές τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι αρκετά υψηλού επιπέδου, έστω κι αν υστερούν σε υποδομές από αυτά του εξωτερικού.Δηλαδή οι σπουδές στο εσωτερικό δεν είναι αμφίβολης ποιότητας;
Des (περεπιπτόντως καλώς ήρθες):
Τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν είναι πολλά, ή έστω δεν είναι αρκετά για όσους έλληνες αναζητούν την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αν οι θέσεις φοιτητών ήταν ίσες ή μεγαλύτερες του αριθμού αυτών που θέλουν να παρακολουθήσουν, δε θα είχαμε ανάγκη τις πανελλαδικές εξετάσεις.Κι άλλα πανεπιστήμια; (έστω και ιδιωτικά). Έχουμε ήδη πάρα πολλά!
Το βασικό κίνητρο για την δημιουργία τών ιδιωτικών είναι να σταματήσει η διαρροή συναλλάγματος (και να μπει στις τσέπες ορισμένων). Είναι αυτό κριτήριο για δημιουργία πανεπιστημίου (= διδακτικό και ερευνητικό κέντρο, "ναός τής γνώσης");
Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα θα μετατραπούν σε πανεπιστήμια ευκαιρίας σε χρόνο μηδέν!
Το οικονομικό είναι ένα επιχείρημα, το οποίο, πίστεψέ με, είναι πολύ σημαντικό για τις οικογένειες που με θυσίες παλεύουν να σπουδάσουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό. Δεν είναι όλοι οι φοιτητές της αλλοδαπής πλουσιόπαιδα.
Στην τελευταία σου παρατήρηση δε μπορώ να πώ παρά ότι πολύ το φοβάμαι κι εγώ. Αν τελικά λειτουργήσουν ιδιωτικά πανεπιστήμια θα πρέπει οι όροι λειτουργίας να είναι πολύ αυστηροί και η παρακολούθηση πολύ στενή. Θα μου πείς βέβαια, στην Ελλάδα ζούμε.
Νίκο, όπως εγραψα και νωρίτερα, το επίπεδο των σπουδών δεν είναι τόσο πίσω, μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις είναι πολύ μπροστά, οι υποδομές και οι ευκαιρίες είναι τριτοκοσμικές.
John F.K.: Θα μπορούσα να σου πώ, έστω κι αν αυτό ακουστεί ρομαντικό, πώς η πανεπιστημιακή εκπαίδευση είναι παροχή γνώσης η οποία δε σχετίζεται απαραίτητα με επαγγελματική αποκατάσταση. Σίγουρα πάντως η σύνδεση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με την παραγωγή, ειδικά στις σπουδές θετικής και ακόμη πιο συγκεκριμένα τεχνικής κατεύθυνσης είναι ένα ζητούμενο.
-
Κώστας Δελήμπασης
- Ιδρυτικό Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 134
- Εγγραφή: 10 Φεβ 2004 11:43
Μεγάλο θέμα άνοιξες Alex. Ίσως το πρώτο ερώτημα που πρέπει να θέσει κανείς είναι ποιά ακριβώς θέλουμε να είναι η κυρίως αποστολή των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η παιδεία και η παροχή γνώσης, ή η επαγγελματική αποκατάσταση. Αυτά τα δύο δεν είναι ασύμβατα μεταξύ τους, όμως σαφώς προσδιορίζουν κάποιες διαφορετικές κατευθύνσεις στη δομή, τη λειτουργία και τα προγράμματα σπουδών των πανεπιστημίων.
Σε ότι αφορά τα ιδιωτικά πανεπιστήμια πρέπει να διακρίνει κανείς διάφορες περιπτώσεις. Ακούγεται για παράδειγμα η περίπτωση ίδρυσης πανεπιστημίων από φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αν και ένας Θεός ξέρει πώς θα μπορέσουν να κρατήσουν και αυτό το καρπούζι, όταν έχουν προβλήματα με τη διαχείριση των παραδοσιακών αρμοδιοτήτων τους. Υπάρχει και η περίπτωση των αμιγώς ιδιωτικών ιδρυμάτων, υπό τη μορφή μή κερδοσκοπικών οργανισμών, αν και μου φαίνεται μάλλον αφελές να δεχόμαστε πώς μπορεί μια ομάδα ιδιωτών να επενδύσει για να μην κερδίσει. Εκτός και αν μιλάμε για ιδρύματα-ενδιάμεσους σταθμούς προς την αγορά εργασίας, δηλαδή ιδρύματα φορέων, όπως οι σύνδεσμοι βιομηχάνων, ή τα επιμελητήρια.
Για να μη σας κουράζω, πρέπει να ομολογήσω πώς δεν έχω ξεκάθαρη άποψη, ίσως και επειδή δεν έχω ψάξει αρκετά το θέμα. Όμως δε μου αρέσει η αιμορραγία πόρων για τη φοιτητική μετανάστευση, θα μου άρεσε η ιδέα να αποκτήσει η Ελλάδα τη δυνατότητα εξαγωγής εκπαίδευσης (εισαγωγή και όχι εξαγωγή φοιτητών), αλλά από την άλλη πλευρά θα ήθελα το πανεπιστήμιο, η τριτοβάθμια εκπαίδευση γενικότερα, να εξυπηρετεί πρώτα την παιδεία και το πνεύμα.
Σε ότι αφορά τα ιδιωτικά πανεπιστήμια πρέπει να διακρίνει κανείς διάφορες περιπτώσεις. Ακούγεται για παράδειγμα η περίπτωση ίδρυσης πανεπιστημίων από φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αν και ένας Θεός ξέρει πώς θα μπορέσουν να κρατήσουν και αυτό το καρπούζι, όταν έχουν προβλήματα με τη διαχείριση των παραδοσιακών αρμοδιοτήτων τους. Υπάρχει και η περίπτωση των αμιγώς ιδιωτικών ιδρυμάτων, υπό τη μορφή μή κερδοσκοπικών οργανισμών, αν και μου φαίνεται μάλλον αφελές να δεχόμαστε πώς μπορεί μια ομάδα ιδιωτών να επενδύσει για να μην κερδίσει. Εκτός και αν μιλάμε για ιδρύματα-ενδιάμεσους σταθμούς προς την αγορά εργασίας, δηλαδή ιδρύματα φορέων, όπως οι σύνδεσμοι βιομηχάνων, ή τα επιμελητήρια.
Για να μη σας κουράζω, πρέπει να ομολογήσω πώς δεν έχω ξεκάθαρη άποψη, ίσως και επειδή δεν έχω ψάξει αρκετά το θέμα. Όμως δε μου αρέσει η αιμορραγία πόρων για τη φοιτητική μετανάστευση, θα μου άρεσε η ιδέα να αποκτήσει η Ελλάδα τη δυνατότητα εξαγωγής εκπαίδευσης (εισαγωγή και όχι εξαγωγή φοιτητών), αλλά από την άλλη πλευρά θα ήθελα το πανεπιστήμιο, η τριτοβάθμια εκπαίδευση γενικότερα, να εξυπηρετεί πρώτα την παιδεία και το πνεύμα.
-
freespirit
- Πλήρες Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 184
- Εγγραφή: 11 Μαρ 2004 02:09
Πρέπει να παραδεχθώ κι εγώ με τη σειρά μου ότι το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα πολυσύνθετο. Ως φοιτητής, και έχονατς λάβει πολλές γνώμες επί του θέματος και απόψεις, πρέπει να ομολογήσω ότι δεν έχω καταλήξει ακόμη σε ασφαλές συμπέρασμα. Πρέπει όμως να θέσουμε τα εξής ερωτήματα:
1) Ποιός είναι ο σκοπός της ύπαρξης του Πανεπιστημίου;
Βασικός σκοπός της Πανεπιστημιακής κοινότητας είναι η έρευνα και δευτερεύοντως η διδασκαλία. Το πανεπιστήμιο δεν (πρέπει να) έχει ως σκοπό του να διδάξει κάποιες γνώσεις, αλλά να παράγει αυτές σε ένα περιβάλλον ελευθερίας και οικονομικής άνεσης.
2) Μπορεί η ιδιωτική πρωτοβουλία να ανταπεξέλθει σε αυτό τον όρο;
Η απάντηση είναι αρνητική. Το Πανεπιστήμιο είναι ένας τεραστιος οργανισμός που απαιτεί εξ ίσου τεράστια ποσά χρηματοδότησης. Εφόσον σκοπός μιας ιδιωτικής επιχείρησης είναι το κέρδος, αντιλαμβανόμαστε ότι ούτε η πανεπιστημιακή ελευθερία εξασφαλίζεται (απαίτηση για κερδοφόρες έρευνες), αλλά και το ποσόν των διδάκτρων το οποίο θα έπρεπε να καταβάλλει ο φοιτητης είναι πολύ μεγάλο. Απλά σκεφθείτε το αριθμό ανθρώπων που απασχολεί το ΕΚΠΑ ή το ΑΠΘ.
Συπμεραίνουμε ότι μόνο με κρατική χρηματοδότηση μπορεί να λειτουργήσει ένα τέτοιο ίδρυμα. Στο εξωτερικό όλα τα απνεπιστήμια έχουν κρατική χρηματοδότηση, και στην πλειονότητα υπάρχουν δίδακτρα για τους φοιτητές.
3) Ποια η σχέση του Πανεπιστημίου με την αγορά εργασίας;
Το πανεπιστήμιο αποσκοπεί κυρίως στη ανάπτυξη και διάδοση της επιστημονικής γνώσης. Αυτή κάποτε είναι και κάποτε όχι άμεσα απαραίτητη στην εργασία του καθενός, αλλά ποτέ δεν είναι απορριπτέα. Στο κάτω-κάτω είναι η βάση κάθε πρακτικής εφαρμογής.Αν κάποιος δεν θέλει "θεωρίες" να πάει σε μια τεχνική σχολή, ΤΕΙ η κάτι άλλο. Αλλωστε έδω, με την ψύχωση που έχουμε για τις θεωρητικές σπουδές, έχουμε καταδικάσει τηνβιομηχανία και τη τεχνική εκπαίδευση.
Πρέπι να γίνει σαφές ότι την γνώση της δουλειάς του δεν την αποκτά κανείς στο πανεπιστήμιο ή με κάποιο μεταπτυχιακό, αλλά με την πρακτική εκπαίδευση, οπου θα δοκιμάσει και θα προσαρμόσει τις γνώσεις του.
Η ιδιωτική πρωτοβουλία στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση ενέχει τον κίνδυνο μονομερους ανάπτυξης απλά κατιρτισμένων στελεχών και όχι επιστημόνων.
Θέλω να σημειώσω εδώ την πολύ κακή συμβολή του ίδιου του πανεπιστημίου και των φοιτητών, ιδιαιτέρως των φοιτητικών παρατάξεων στην διαμόρφωση καθαρής στάσης, ενημέρωσης και διαμόρφωσης συνθηκών ήρεμης συζήτησης πάνω στο θέμα, κυρίως λόγω των δογματικών απόψεων και ποικίλων συμφερόντων στο χώρο.
4) και τελευταιο, αλλά και αναπάντητο, ερώτημα:
Ποια θα είναι ακριβώς η δομή, η σύνθεση και η μορφη λειτουργίας των"ιδιωτικών" πανεπιστημίων;
1) Ποιός είναι ο σκοπός της ύπαρξης του Πανεπιστημίου;
Βασικός σκοπός της Πανεπιστημιακής κοινότητας είναι η έρευνα και δευτερεύοντως η διδασκαλία. Το πανεπιστήμιο δεν (πρέπει να) έχει ως σκοπό του να διδάξει κάποιες γνώσεις, αλλά να παράγει αυτές σε ένα περιβάλλον ελευθερίας και οικονομικής άνεσης.
2) Μπορεί η ιδιωτική πρωτοβουλία να ανταπεξέλθει σε αυτό τον όρο;
Η απάντηση είναι αρνητική. Το Πανεπιστήμιο είναι ένας τεραστιος οργανισμός που απαιτεί εξ ίσου τεράστια ποσά χρηματοδότησης. Εφόσον σκοπός μιας ιδιωτικής επιχείρησης είναι το κέρδος, αντιλαμβανόμαστε ότι ούτε η πανεπιστημιακή ελευθερία εξασφαλίζεται (απαίτηση για κερδοφόρες έρευνες), αλλά και το ποσόν των διδάκτρων το οποίο θα έπρεπε να καταβάλλει ο φοιτητης είναι πολύ μεγάλο. Απλά σκεφθείτε το αριθμό ανθρώπων που απασχολεί το ΕΚΠΑ ή το ΑΠΘ.
Συπμεραίνουμε ότι μόνο με κρατική χρηματοδότηση μπορεί να λειτουργήσει ένα τέτοιο ίδρυμα. Στο εξωτερικό όλα τα απνεπιστήμια έχουν κρατική χρηματοδότηση, και στην πλειονότητα υπάρχουν δίδακτρα για τους φοιτητές.
3) Ποια η σχέση του Πανεπιστημίου με την αγορά εργασίας;
Το πανεπιστήμιο αποσκοπεί κυρίως στη ανάπτυξη και διάδοση της επιστημονικής γνώσης. Αυτή κάποτε είναι και κάποτε όχι άμεσα απαραίτητη στην εργασία του καθενός, αλλά ποτέ δεν είναι απορριπτέα. Στο κάτω-κάτω είναι η βάση κάθε πρακτικής εφαρμογής.Αν κάποιος δεν θέλει "θεωρίες" να πάει σε μια τεχνική σχολή, ΤΕΙ η κάτι άλλο. Αλλωστε έδω, με την ψύχωση που έχουμε για τις θεωρητικές σπουδές, έχουμε καταδικάσει τηνβιομηχανία και τη τεχνική εκπαίδευση.
Πρέπι να γίνει σαφές ότι την γνώση της δουλειάς του δεν την αποκτά κανείς στο πανεπιστήμιο ή με κάποιο μεταπτυχιακό, αλλά με την πρακτική εκπαίδευση, οπου θα δοκιμάσει και θα προσαρμόσει τις γνώσεις του.
Η ιδιωτική πρωτοβουλία στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση ενέχει τον κίνδυνο μονομερους ανάπτυξης απλά κατιρτισμένων στελεχών και όχι επιστημόνων.
Θέλω να σημειώσω εδώ την πολύ κακή συμβολή του ίδιου του πανεπιστημίου και των φοιτητών, ιδιαιτέρως των φοιτητικών παρατάξεων στην διαμόρφωση καθαρής στάσης, ενημέρωσης και διαμόρφωσης συνθηκών ήρεμης συζήτησης πάνω στο θέμα, κυρίως λόγω των δογματικών απόψεων και ποικίλων συμφερόντων στο χώρο.
4) και τελευταιο, αλλά και αναπάντητο, ερώτημα:
Ποια θα είναι ακριβώς η δομή, η σύνθεση και η μορφη λειτουργίας των"ιδιωτικών" πανεπιστημίων;
-
angel
- Πλήρες Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 230
- Εγγραφή: 26 Ιουν 2004 11:38
Πω πω! Τι ευχάριστη έκπληξη να βλέπω τόσο σοβαρή ανταλλαγή απόψεων μετά από αυτά που έχω δει σε άλλες συζητήσεις εδώ μέσα!
Και ξαφνικά μου ήρθε όρεξη ν΄ανοίξω το στόμα μου...
Πρώτα απ΄όλα, Alex μου, θα μου επιτρέψεις να επιμείνω στο ότι τα Πανεπιστήμιά μας είναι αμφίβολης ποιότητας. Δεν ισχυρίζομαι ότι όλα τα ξένα είναι καλά, αλλά τα ελληνικά σίγουρα δεν είναι (ανάμεσα σε άλλα η εμπειρία μου περιλαμβάνει και καθηγητές να γλείφουν φοιτητοπατέρες για να τους ψηφίσουν και να "περνάνε" όλο τον κόσμο για τον ίδιο λόγο).
Στον Κ. Δελήμπαση έχω να πω ότι πιστεύω πως το ρόλο της "παραγωγής δυναμικού γαι την παραγωγή" (όρα και επαγγελματική αποκατάσταση)έχουν τα ΤΕΙ, τα οποία ως εκ τούτου μπορούν (ή μάλλον πρέπει) να έχουν σχέση με φορείς όπως επιμελητήρια, συντεχνίες, βιομηχανία και βέβαια με την τοπική αυτοδιοίκηση (ή θα έπρεπε να έχουν αν η τοπική αυτοδιοίκηση - αλλά και οι διοικήσεις των υπολοίπων φορέων- ήταν εκλεγμένη με σωστά δημοκρατικά κριτήρια - και μη μου πεις πως τώρα είναι, γιατί το πάω στην ουσία και όχι στον τύπο)
και τα ΑΕΙ θα έπρεπε να είναι φορείς γνώσης για τη γνώση.
Ο freespirit κάνει αξιόλογες παρατηρήσεις και συνδυάζοντας τα λεγόμενά του με τα δικά μου και των υπόλοιπων προλαλησάντων, καταλήγω στο ότι
ίσως πρέπει να ιδρυθούν ιδιωτικά ΤΕΙ (= παροχείς 1. εξειδικευμένης τεχνικής γνώσης προσαρμοσμένης στις ανάγκες της ζήτησης και 2. σχεδόν σίγουρης επαγγελματικής αποκατάστασης),
αλλά τα Πανεπιστήμια πρέπει να είναι κρατικά και πέρα και έξω από τη ζήτηση και τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς, γιατί αλλιώς μας πήρε και μας σήκωσε (ακόμα περισσότερο απ΄ό,τι μέχρι τώρα)
Και ξαφνικά μου ήρθε όρεξη ν΄ανοίξω το στόμα μου...
Πρώτα απ΄όλα, Alex μου, θα μου επιτρέψεις να επιμείνω στο ότι τα Πανεπιστήμιά μας είναι αμφίβολης ποιότητας. Δεν ισχυρίζομαι ότι όλα τα ξένα είναι καλά, αλλά τα ελληνικά σίγουρα δεν είναι (ανάμεσα σε άλλα η εμπειρία μου περιλαμβάνει και καθηγητές να γλείφουν φοιτητοπατέρες για να τους ψηφίσουν και να "περνάνε" όλο τον κόσμο για τον ίδιο λόγο).
Στον Κ. Δελήμπαση έχω να πω ότι πιστεύω πως το ρόλο της "παραγωγής δυναμικού γαι την παραγωγή" (όρα και επαγγελματική αποκατάσταση)έχουν τα ΤΕΙ, τα οποία ως εκ τούτου μπορούν (ή μάλλον πρέπει) να έχουν σχέση με φορείς όπως επιμελητήρια, συντεχνίες, βιομηχανία και βέβαια με την τοπική αυτοδιοίκηση (ή θα έπρεπε να έχουν αν η τοπική αυτοδιοίκηση - αλλά και οι διοικήσεις των υπολοίπων φορέων- ήταν εκλεγμένη με σωστά δημοκρατικά κριτήρια - και μη μου πεις πως τώρα είναι, γιατί το πάω στην ουσία και όχι στον τύπο)
και τα ΑΕΙ θα έπρεπε να είναι φορείς γνώσης για τη γνώση.
Ο freespirit κάνει αξιόλογες παρατηρήσεις και συνδυάζοντας τα λεγόμενά του με τα δικά μου και των υπόλοιπων προλαλησάντων, καταλήγω στο ότι
ίσως πρέπει να ιδρυθούν ιδιωτικά ΤΕΙ (= παροχείς 1. εξειδικευμένης τεχνικής γνώσης προσαρμοσμένης στις ανάγκες της ζήτησης και 2. σχεδόν σίγουρης επαγγελματικής αποκατάστασης),
αλλά τα Πανεπιστήμια πρέπει να είναι κρατικά και πέρα και έξω από τη ζήτηση και τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς, γιατί αλλιώς μας πήρε και μας σήκωσε (ακόμα περισσότερο απ΄ό,τι μέχρι τώρα)
-
des
- Νέο Μέλος
- Δημοσιεύσεις: 7
- Εγγραφή: 02 Αύγ 2004 11:42
Aυτό που θέλουν τα διάφορα συμφέροντα είναι σχολές διάφορες και ξεκάρφωτες εδώ κι εκεί, π.χ.Ποια θα είναι ακριβώς η δομή, η σύνθεση και η μορφη λειτουργίας των"ιδιωτικών" πανεπιστημίων;
1. ένα μεγάλο ιατρικό κέντρο να φτειάξει μια ιατρική σχολή,
2. η Εκκλησία να δημιουργήσει μια θεολογική σχολή,
3. οι δήμοι να στήσουν διάφορες νηπιαγωγικές/διδασκαλικές σχολές (διότι δεν χρειάζονται υποδομές πέρα από τα καθίσματα!)
πρόχειρα δηλαδη και αρπακολλατζίδικα, κατ΄επίφαση "πανεπιστήμια" μέσω συνεργασίας με διάφορα ξένα, (franchising δηλ!)
Κανείς δεν έχει την διάθεση να στήσει Πανεπιστήμιο (= όλες οι επιστήμες!) γιατί χρειάζονται απίθανα ποσά έξω από τις δυνατότητες τής όποιας ιδιωτικής πρωτοβουλίας - βλέπουν όμως το παραδάκι που σήμερα φεύγει έξω και προσπαθούν να το τσεπώσουν με κάποιον εύσχημο τρόπο.
Πανεπιστήμιο μπορεί να στηθεί σωστά μόνο με κεντρικό σχεδιασμό, πρέπει δηλ. να είναι "κρατικό" έστω κι αν έχει δίδακτρα ("ιδιωτικό" μόνο ως εδώ)