Το συγκεκριμένο άρθρο έθεσε ένα θέμα που ομολογουμένως δεν είχα ποτέ σχεφτεί... την παρουσία γερμανικού στρατού (έστω ειρηνευτικού) στα σύνορα του Ισραήλ. Θεωρητικά το σώμα αυτό θα είναι ουδέτερο και θα βρίσκεται στο Λιβανο-Ισραηλινή μεθόριο για να αναχαιτήσει ακρότητες και από τις δύο πλευρές.
Από ότι φαίνεται στο άρθρο τόσο μεγάλο μέρος των γερμανών όσο και των υπολοίπων ευρωπαίων δεν έχουν ξεπεράσει το σύνδρομο του αντισημιτισμού έστω και αν έχουν περάσει 50+ έτη.
Και τελικά αναρωτιέμαι ξανά (χωρίς να περιμένω απάντηση βέβαια) γιατί η υπερβολική ευαισθησία για τους Ισραηλινούς και όχι για τους υπόλοιπους νεκρούς του 2ου ΠΠ αλλά και εν γένει στους υπόλοιπους ανθρώπους?
Λένε ας πούμε πως θα μπορεί να υψώσει ένας Γερμανός το όπλο του ενάντια σε Ισραηλινό!!!!!! Λες και αν το υψώσει σε άλλους δεν θα σημαδεύει άνθρωπο αλλά κάτι άλλο!!!
Γιατί δηλαδή ένας γερμανός σήμερα να νιώθει έτσι απέναντι στους Ισραηλινούς και όχι απέναντι στους Ρώσους, στους Έλληνες, στους Άγγλους, στους Νεοζηλανδούς, σε όσους εν πάση περιπτώσει έπεσαν με κάθε τρόπο ή στους Αφγανούς, στους Κοσσοβάρους, στους Λιβανέζους ή σε οποιαδήποτε άλλη εθνότητα?
Μια ζωή δηλαδή πρέπει να χρωστάμε σε αυτό το λαό?? ΕΛΕΟΣ!!!!!
