Όλα αυτά που λέμε θεωρητικώς περί δημοκρατίας στην πράξη μεταφράζονται σε δύο βασικές αρχές:
- το αδιάβλητο και αντιπροσωπευτικό εκλογικό σύστημα
- την πραγματική διάκριση των εξουσιών
Χωρίς αυτά τα δύο, ότι κι αν λέει ο τίτλος ή το σύνταγμα μιας χώρας δεν υφίσταται δημοκρατία.
Έκανες την εν μέρει σωστή παρατήρηση περί των μονεδρικών εκλογικών περιφερειών στην Ελλάδα. Όμως η διαφορά είναι πώς στην Ελλάδα (με όλα τα άλλα προβλήματα της δημοκρατίας μας) οι μονοεδρικές περιφέρειες είναι λίγες και συγκεκριμένες, με κριτήρια σχετικά αντικειμενικά. Όσο αυξάνεται ο πληθυσμός, άρα οι έδρες, τόσο αυξάνονται και οι πιθανότητες να εκλεγεί βουλευτής από κόμμα με μικρό ποσοστό. Στις ΗΠΑ είναι όλες οι περιφέρειες μονοεδρικές. Για παράδειγμα ας πούμε πώς στην πολιτεία της Ν. Υόρκης εκλέγονται 10 αντιπρόσωποι σε 10 εκλογικές υποπεριφέρειες. Η εκλογή τους δε θα γίνει με βάση τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα της πολιτείας όπως γίνεται στην Ελλάδα και στις περισσότερες Ευρωπαικές χώρες, αλλά μεμονωμένα σε κάθε υποπεριφέρεια.
Μου έριξες και μια "μπηχτή". Όχι, η απουσία κομμουνιστικού κόμματος δε σημαίνει απαραίτητα και απουσία δημοκρατίας. Ας αφήσουμε για άλλο θέμα συζήτησης τα όσα, και είναι πάρα πολλά, έχουν προσφέρει τα κομμουνιστικά κόμματα στα δικαιώματα των ανθρώπων και των εργαζομένων. Όμως δεν είναι έλλειμα δημοκρατίας η ύπαρξη μικρών κομμάτων τα οποία δεν καταφέρνουν να αντιπροσωπευθούν στη Βουλή των Αντιπροσώπων εξαιτίας αυτού του εξ' ορισμού καλπονοθευτικού συστήματος;