Ελληνική εξωτερική πολιτική

[e-telescope.gr]

Ελληνική εξωτερική πολιτική

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είναι ότι σχεδόν ποτέ δεν κατάφερε να αποκτήσει στρατηγικό εύρος και βάθος. Εξίσου σημαντικό είναι και το ότι σχεδόν πάντα, με εξαίρεση ίσως τη δεκαετία 1912-1922, είχε και έχει παθητικό χαρακτήρα, προσπαθεί δηλαδή να αντιμετωπίσει προβλήματα και ζητήματα (Κυπριακό, Σκόπια, κλπ) και όχι να επιτύχει μεσομακροπρόθεσμους στόχους ή και να δημιουργήσει προβλήματα σε άλλους.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο e-telescope.gr

[Alex]

Να συμπληρώσω πώς η Ελληνική εξωτερική πολιτική δεν έχει και συνέχεια, καθώς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ιδεολογικές τοποθετήσεις του κυβερνώντος κόμματος, ενίοτε και τις προσωπικές σχέσεις και απόψεις του εκάστοτε πρωθυπουργού. Σε σοβαρές χώρες τα παραπάνω στοιχεία δεν παίζουν κανένα ρόλο στις σημαντικές, στρατηγικές επιλογές της εξωτερικής τους πολιτικής.

[Κακός]

Το άρθρο είναι λάθος από τον τίτλο μέχρι το τέλος γιατί μιλάει για κάτι ανύπαρκτο: την ελληνική εξωτερική πολιτική.

[fluke]

σωστά τα λέει ο κακός.. ποια εξωτερική πολιτική

η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας αναλώθηκε πάντα στην εσωτερική κατανάλωση με φανατίλες τύπου συλλαλητηρίων για την μακεδονία, διαβήματα χωρίς ανταπόκριση για λαϊκή κατανάλωση ενώ όταν βγαίνουμε έξω το μόνο που κάνουμε είναι να προσπαθούμε να προσκολληθούμε σε ρεύματα και πολιτικές άλλων με την ελπίδα ότι κάτι θα αρπάξουμε κ εμείς στο τέλος αν είμαστε καλά παιδιά...

η πολιτική της Κύπρου (την οποία προσπαθούμε απεγνωσμένα να αντιγράψουμε) έδειξε έναν δρόμο πρωτοβουλιών οι οποίες όπως σωστά αναφέρεται δεν είναι σίγουρο που θα καταλήξουν, δημιουργούν όμως νέα δεδομένα στην περιοχή και αναγκάζουν άλλες δυνάμεις να εξετάζουν αλλά και να μετράνε τις κινήσεις τους διαφορετικά καθώς έχουν απέναντι μια χώρα που δεν ακολουθεί γεγονότα πλέον αλλά τα δημιουργεί.. για να δούμε θα επωφεληθούμε έστω και τώρα από αυτές τις κινήσεις? Η Κύπρος και το Ισραήλ μας χρειάζονται για να προχωρήσουν τα σχέδιά τους. Εμείς τι θα κάνουμε? Θα ρωτάμε πότε τους Αμερικάνους, την bundesbank, τους Τούρκους, τον Πούτιν και δν ξέρω ποιον άλλο μέχρι να αποφασίσουμε ποιον θα δυσαρεστήσουμε λιγότερο....

Πάντως μια που έπεσε το θέμα, να κάνω μια αναφορά στο γεγονός ότι εξωτερική πολιτική δεν είναι μόνο στατιωτική δράση και υδρογονάνθρακες. Εξωτερική πολιτική είναι και η επιθετική πολιτική και διαμόρφωση στρατηγικής σε τομείς όπως η διάθεση αναπτυξιακών κεφαλαίων σε υπό ανασυγκρότηση χώρες με παροχή δανείων ή ακόμα και κεφαλαίων μέσω αναπτυξιακών τραπεζών, εμπορικές συμφωνίες που διασφαλίζουν τα συμφέροντα των παραγωγικών κλάδων της χώρας. Μπορεί η φράση να σας φαντάζει αστεία με τα όσα περνάει η χώρα μας σήμερα, αν όμως αναλογιστεί κανείς τα λεφτά που έχουν ξοδευτεί για αέρα κοπανιστό (βίλες, καγιέν και offshore μεγαλοεργολάβων και μεγαλοεκδοτών, έργα ολυμπιακά με μηδέν ανταποδοτικό όφελος, κλπ κλπ), τα χρήματα που μιλάμε είναι μάλλον αστεία.
Ο τρόπος που δουλεύουν αυτές οι τράπεζες είναι να διχειρίζονται ποσά για συγκεκριμένες χώρες, όπου τα έργα σχεδιάζονται και υλοποιούνται από εταιρίες της χώρας τους με την υποβοήθηση λόκαλς (στους οποίους γίνεται κια μεταφορά τεχνογνωσίας). Τέτοιες τράπεζες είναι η γαλλική AFD, η γερμανική KfW, ενώ έτσι λειτουργούν και μεγάλες διεθνείς αναπτυξιακές τράπεζες όπως World Bank, ADB, EIB, EBRD, κλπ. όπου συμμετέχουν όσες χώρες συνεισφέρουν στους προϋπολογισμούς τους. Αντιστοιχους τρόπους λειτουργίας έχουν και οι παροχές βοήθειασ οργναισμών όπως πχ το USAID, το οποίο δίνει έργα σε όλο τον κόσμο σε αμερικάνικές εταιρίες και παρέχοντας κονδύλια εξασφαλίζει άλλα ανταλλάγματα και με αυτό τον τρόπο βοηθά την εξωστρέφεια της οικονομίας και ασκεί και πολιτική στην περιοχή.
Για όσους μάλιστα θυμούνται τν εποχή μετά τους πολέμους στη πρώην Γιουγκοσλαβία, δημιουργήθηκε μια τέτοια αναπτυξιακή τράπεζα με έδρα στη θεσσαλονίκη με σκοπό την βοήθεια στην ανοικοδόμηση των πληγέντων περιοχών. Περιτό βέβαια να πούμε ότι το φιλόδοξο εγχείρημα δεν έκανε απολύτως τίποτα με εξαίρεση κάποια κτιριακά έργα στη Σερβία (σχολείο και νοσοκομείο) τα οποία ανατέθηκαν σε φίλους κατασκευαστές χωρίς πολλές διατυπώσεις. Ίσως και κάποιος δρόμος στην Αλβανία νομίζω, δεν είμαι σίγουρος, μπορεί να κάνω λάθος.