ΠΡΟΓΑΜΙΑΙΕΣ, ΓΑΜΙΚΕΣ, ΜΕΤΑΓΑΜΙΑΙΕΣ κ.α. ΣΧΕΣΕΙΣ

[MARD!]

Η συζήτηση αυτή ξεκίνησε μέσα στο "Δικαιούται η Εκκλησία να παρεμβαίνει σε πολιτικά θέματα;" Σίγουρα χρειάζεται ένα δικό της χώρο καθώς δεν κολλάει εκεί.
Ο όρος "προγαμιαίες" σχέσεις συνήθως χρησιμοποιείται για να δηλώσει σχέσεις ετερόφυλες που περιλαμβάνουν σεξ και συμβαίνουν πριν κάποιος παντρευτεί, με το πρόσωπο που θα παντρευτεί ή σκοπεύει τέλος πάντων να παντρευτεί, ή με άλλο. Ως όρος δεν είναι απολύτως ακριβής μια που μερικοί έχουν σχέσεις χωρίς να σκοπεύουν να παντρευτούν, αλλά τέλος πάντων πιστεύω είναι κατανοητό το τι εννοεί ο όρος.

[MARD!]

Μήπως να διαδάξουμε στα σχολεία ότι η ομοφυλοφιλία είναι κουσούρι; Ακόμη να διαδάξουμε πως οι γυναίκες κατα τη δικάρκεια την περιόδου τους είναι ακάθαρτες; Ότι οι προγαμιαίες σχέσεις δεν είναι σωστές; Η θρησκεία τα λέει αυτά ή μήπως είναι απλά απόψεις των αρχηγών της εκκλησιάς που μας τις πλασάρουν ως θρησκεία;

Αν θες να διδάξεις στο σχολείο θρησκευτικά, βεβαίως και πρέπει να πεις διάφορα πράγματα. Για την ομοφυλοφιλία οι Πατέρες δεν λένε ότι είναι"κουσούρι" - αρκετά ατυχής έκφραση- αλλά τη χαρακτηρίζουν διαρκή παραβίαση της φύσης, με τρόπο που ο άνθρωπος κατεβαίνει κάτω από το επίπεδο των ζώων.
Κατά την Ορθοδοξία ο άνθρωπος μετά την πτώση μπορεί να υπάρχει σε τρεις καταστάσεις: α) στην κατά (μεταπτωτική) φύσιν κατάσταση, όπου επιζητά να έχει σύντροφο του αντίθετου φύλου, με τον οποίο εκτός της κατανόησης, αλληλοβοήθειας, κ.τ.λ. θα ενώνεται ΚΑΙ σωματικά για να νικήσει το θάνατο δια της αναπαραγωγής (κοινώς ο φόβος του θανάτου μας σπρώχνει στην αναπαραγωγή, γι' αυτό και οι πρωτόπλαστοι όσο ήταν στον Παράδεισο δεν βιάστηκαν να αναπαραχθούν, αλλά με το που βγήκαν "έγνω ο Αδάμ τη γυναίκα αυτού" κ.τ.λ.) Η διδασκαλία της Εκκλησίας για το θέμα είναι πολύ απλά ότι ο κάθε άντρας που επιθυμεί να ζήσει έτσι συντροφικά, πρέπει να βρει μια γυναίκα που του κάνει, και η κάθε γυναίκα το ίδιο, να γνωριστούν πολύ καλά αφήνοντας το σεξ κατά μέρος (περίοδος μνηστείας), και αν δουν ότι μπορούν και θέλουν να κάνουν χωριό, να ζητούν την ευλογία του Θεού για να υπερνικήσουν τις ατέλειές τους και να καταφέρουν να μείνουν μια ζωή μαζί (τελετή γάμου). Στη συνέχεια είναι ευλογημένοι να γνωριστούν και με τη βιβλική έννοια, καθώς με τη χάρη του Θεού οι παρενέργειες του σεξ δεν μπορούν να τους βλάψουν. Ποιες είναι οι παρενέργειες του σεξ; Η πιο κοινή είναι ο κορεσμός. Όσον αφορά μια προγαμιαία βλαπτική ενέργεια, ο άνθρωπος παραβλέπει χάριν της ηδονής τα διάφορα που δείχνουν ότι ΔΕΝ ταιριάζει με τον άλλον κι έτσι μια ωραία μέρα βρίσκεται προ εκπλήξεων και απογοητεύσεων, που πίστεψέ με μπορεί να είναι πολύ σοβαρές, ειδικά αν διαπιστώσει ότι έχει χάσει πολύτιμα χρόνια απ' τη ζωή του για να κάνει μια τρύπα στο νερό, ή ότι τον έχουν εξαπατήσει.
Η τελετή του γάμου δεν νοείται ως κάτι μαγικό, που το έκανες και καθάρισες και όλα σου πάνε τέλεια με την καλή σου/καλό σου, αλλά σαν αίτηση του ανθρώπου να ευλογήσει τη ζωή του ο Θεός και να τον βοηθήσει να σταθεί στο ύψος της αγάπης, αφήνοντας κατά μέρος τις ανθρώπινες μικρότητες. Πρόκειται ουσιαστικά για την αρχή ενός αγώνα, που βέβαια συνεχίζεται μέσα στην Εκκλησία με τη διαρκή "ψυχοθεραπεία" της εξομολόγησης, την κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Χριστού κ.τ.λ. Η Εκκλησία διδάσκει πως οτιδήποτε διαφορετικό από αυτή την "κατά φύσιν" κατάσταση (προγαμιαίες σχέσεις παντός τύπου, μονογαμικές ή μη, εξωγαμιαίες σχέσεις κοινώς κεράτωμα κ.τ.λ.) βγάζει τον άνθρωπο από τον πνευματικό του στόχο, που είναι η θέωση. Η προσωπική μου εμπειρία μου έχει δείξει ότι συνήθως αυτά τα διαφορετικά του βγαίνουν σε κακό και αν συνεχιστούν για πολύ καιρό, τον μπερδεύουν, τον συγχύζουν και του δημιουργούν διάφορα προβλήματα, στα οποία μπορώ να επεκταθώ αν θέλεις, ίσως σε άλλο τόπικ. Όταν ο άνθρωπος ασχολείται με τα διαφορετικά, θεωρείται ότι έχει ξεπέσει από το κατά φύσιν και ζει στην β΄κατάσταση, την παρά φύσιν. Παρά φύσιν θεωρείται ότι ζει κι όταν δεν παντρεύεται όχι επειδή θέλει ν' αφοσιωθεί στο Θεό, αλλά επειδή το άλλο φύλο το φοβάται ή το σιχαίνεται.
Η τρίτη κατάσταση, του μοναχού-μοναχής, κατά την οποία ο άνθρωπος ζει χωρίς ταίρι προσηλωμένος στο Θεό και επιδιώκει να βλέπει όλους και όλες απαθώς, σαν αδέλφια, είναι πολύ δύσκολη και για λίγους. Πρόκειται για υπέρβαση της φύσης που πετυχαίνεται μεν με τη χάρη του Θεού, χρειάζεται όμως σκληρό αγώνα. Είναι καλό να μην ξεκινά κανείς αν δεν είναι απόλυτα σίγουρος ότι είναι η πραγματική του κλήση. Γι' αυτό και πριν κάποιος καρεί μοναχός, είναι υποχρεωτικό να ζήσει ως δόκιμος τουλάχιστον για 3 χρόνια.
Αυτά διδάσκει λοιπόν η Εκκλησία και δεν φαντάζομαι να πάθει μεγάλη βλάβη κανείς αν τα μάθει στα πλαίσια των θρησκευτικών. Προσωπικά δεν έπαθα τίποτα. Άσε που τότε δεν τα πίστευα και τα κορόιδευα κιόλας.
Όσο για την ομοφυλοφιλία, και οι φοιτητές ψυχολογίας-ψυχιατρικής διδάσκονται στα πανεπιστήμια ότι είναι απόκλιση. Δεν ξέρω αν κι αυτό κρίνεις ότι δεν πρέπει να το διδάσκονται στα ΑΕΙ, αλλά τι να κάνουμε, αυτό λέει η επιστήμη
Το ότι οι γυναίκες είναι ακάθαρτες κατά την περίοδο δεν το "λέει η θρησκεία". Πρόκειται για τον παλιό μωσαϊκό νόμο, ο οποίος με τις διατάξεις του περί καθαρότητας στόχευε μεταξύ άλλων να προστατέψει τη γυναίκα σε μια δύσκολη κατάσταση που συναντά πολύ συχνά, κατά κανόνα μια φορά το μήνα! Αυτές τις μέρες λοιπόν που η γυναίκα μπορεί να εμφανίζει από κατατονία και ευερεθιστότητα μέχρι έντονο σωματικό πόνο, και είναι πιο ευάλωτη στα μικρόβια, την κούραση και τις καιρικές συνθήκες, χάρη στο Νόμο κανείς δεν μπορούσε να απαιτήσει από αυτήν να δουλέψει π.χ. στο χωράφι ή να κάνει μαζί του σεξ. Διαφορετικά θα εθεωρείτο κι αυτός ακάθαρτος και θα έπρεπε να τρέχει να κάνει καθαρμούς στους ιερείς. Στην χριστιανική πίστη αυτές οι διατάξεις δεν ισχύουν, και η γυναίκα που έχει περίοδο εκκλησιάζεται κανονικά, τρώει αντίδωρο κτλ. αλλά δεν κοινωνάει λόγω της αιμορραγίας. Τώρα, αν έχεις ακούσει τίποτα για γυναίκες που δεν κάνει να πηγαίνουν στην εκκλησία όταν έχουν περίοδο κτλ. αυτά δεν είναι χριστιανικές διδασκαλίες, αλλά προλήψεις των γιαγιάδων. Έχω την εντύπωση ότι κρατάνε από μια εποχή, όπου η περίοδος σχετιζόταν οπωσδήποτε με έλλειψη καθαριότητας μια που δεν υπήρχαν σερβιέτες και, όπως διαβάζω σε κάτι μεσαιωνικά κείμενα, οι γυναίκες που είχαν περίοδο άφηναν πίσω τους μια γραμμή αίματος η οποία ενθουσίαζε τις μύγες και τους επίδοξους γαμπρούς (σημείο γονιμότητας γαρ).

το πιο καλο ειναι αυτο το "κορεσμος" σπο το προγαμιαιο σεξ...

Σκεφτομαι τι μπορει να παθει ενας 16αρης ιταν μαθει οτι για να κανει ερωτα με την καλη του η για "παει" με γυναικα πρεπει να την παντρευτει...πρωτα.

τα υπολοιπα ασχολιαστα ...

Δεν ξέρω τι σκέφτεσαι, φοβάμαι όμως ότι δεν σκέφτεσαι ότι στις 90% των περιπτώσεων κανένας πρώην δεκαεξάρης δεν είναι πλέον με την καλή που είχε στα δεκαέξι του. Μήπως μπορείς να μας πεις γιατί; Ή μήπως μπορείς να μας πεις γιατί τόσοι πολλοί πρώην δεκαεξάρηδες μετά από δεκαετίες προγαμιαίων σχέσεων αισθάνονται κουρασμένοι, στραγγισμένοι, ταλαιπωρημένοι, άδειοι, κ.τ.λ.;
Άσε, μη μας πεις... Μας τα έχουν πει άλλοι που θα ήθελαν πολύ να γυρίσουν το χρόνο πίσω, αλλά είναι αργά.

Μαλιστα και αυτο ειναι λαθος δηλαδη ..οποιον γωρισουμε στα δεκαξι μας και οποια γνωρισουμε θα πρεπει να τον παντρευτουμε....μαλιστα.

Οσο για αυτους που θα ηθελαν να γυρισουν τον χρονο πισω λογω των πολλων προγαμιαιων 'σχσεων" θα ηθελα να γνωρισω εναν ...γιατι δεν γνωριζω κανεναν.

Αντιθετως εχω γνωρισει ατομα απου θα ηθελαν να αλλαξουν την μιζερη ζωη τους μετα απο ενα αποτυχημενο γαμο σαν αυτους που περιγραφεις..ευτυχως δεν ειναι πολλοι αυτοι που γνωριζω .

Οι περισσοτεροι γνωστοι μου και γνωστες μου ΕΥΤΥΧΩΣ φροντισαν να ζησουν πολυ καλα την ζωη τους πριν προχωρησουν στον γαμο.
Και φαινονται ευτυχισμενοι ...δοξα τω Θεω.
Αν ακολουθουσαν τα δικα σου λεγομενα εξ'αρχης πολυ φοβαμαι...οτι θα ηταν πλεον αργα για αυτους.

Λυπαμαι που θα σε "απογοητευσω" αλλα τα πραγματα δεν ειναι καθολου οπως νομιζεις...

Είπα εγώ "όποιον κι όποια"; Μίλησα για προσεκτική επιλογή και όχι γι' αυτό που φοβάμαι ότι εννοείς! Το δεκαεξάρη και τη δεκαεξάρα που σπεύδουν να ζήσουν περιπέτειες κι εμπειρίες με το αντίθετο φύλο λες και πρόκειται για σπορ. Επί τη ευκαιρία έχω γνωρίσει και πρόσωπα, που παντρεύτηκαν στα νιάτα τους αυτόν/αυτήν που ερωτεύτηκαν στα δεκάξι τους και είναι πολύ ευτυχισμένοι κι ερωτευμένοι μετά από πολλά-πολλά χρόνια. Κάποιοι είναι γνωστοί μουσικοί. Προτιμώ να μην πω ονόματα, όχι ότι είναι κακό ή το κρύβουν, αλλά όταν μου έλεγαν την ιστορία τους δεν τους είπα κι εγώ ότι θα βγω να το διαλαλήσω στα φόρα.

Οσο για αυτους που θα ηθελαν να γυρισουν τον χρονο πισω λογω των πολλων προγαμιαιων 'σχσεων" θα ηθελα να γνωρισω εναν ...γιατι δεν γνωριζω κανεναν.

Γνωρίζω εγώ. Ένας τέτοιος φίλος μου παντρεύτηκε πέντε χρόνια πριν - τώρα είναι 42. Κάποτε έλεγε ότι ο γάμος είναι μια βλακεία, τώρα λέει τι κρίμα που δεν γνώρισε τη γυναίκα του είκοσι χρόνια νωρίτερα και ότι ποτέ δεν ήταν πραγματικά ευτυχισμένος, όπως είναι τώρα. Υπάρχουν κι άλλοι, αλλά αυτός είναι ο πιο χαρακτηριστικός γιατί ήταν αυτό που λέμε "γυναικοκατακτητής".
Όσο για το ότι εσύ δεν γνωρίζεις κανέναν, έχε υπόψη σου ότι συχνά οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τι τους φταίει στη ζωή τους, και ότι καμμιά φορά καταλαβαίνουν τι φταίει αλλά δεν πρόκειται να το παραδεχτούν. Εύκολο είναι να παραδεχτεί κανείς ότι έχει κάνει λάθος; Ίσως πάλι σε μερικούς να φαίνεται απίστευτο ότι θα μπορούσαν να ζήσουν κάπως αλλιώς.

Αντιθετως εχω γνωρισει ατομα απου θα ηθελαν να αλλαξουν την μιζερη ζωη τους μετα απο ενα αποτυχημενο γαμο σαν αυτους που περιγραφεις..ευτυχως δεν ειναι πολλοι αυτοι που γνωριζω .

Δεν θα σου πω ότι δεν υπάρχουν και γάμοι που ξεκινάνε από προγαμιαία σχέση κι εξελίσσονται καλά. Δυστυχώς όμως είναι μειοψηφία μπροστά στους τόσους που ξεκινάνε έτσι και διαλύονται, και στις τόσες σχέσεις που ξεκινούν με τις καλύτερες προθέσεις για να οδηγήσουν τελικά σε απογοήτευση και δυσπιστία προς το άλλο φύλο, κι έχουν οδηγήσει σε εκτρώσεις κι άλλα που δυστυχώς δεν διορθώνονται. Επίσης οι γάμοι που περιγράφω δεν είναι καθόλου αποτυχημένοι, μάλλον κάτι άλλο έχεις στο μυαλό σου και νομίζεις ότι αυτό περιγράφω κι εγώ. Ειδικά το ένα ζευγάρι που έχω υπόψη μου έχει τέτοια φρεσκάδα που με κάνει να θέλω να γυρίσω το χρόνο πίσω εγώ! Γιατί βλέπεις Chameleons, είμαι από αυτούς που "φροντισαν να ζησουν πολυ καλα την ζωη τους πριν προχωρησουν στον γαμο."

1.Νομιζω πως ειχεις μπερδευτει ...εξαιρεσεις υπαρχουν που επιβαιβαιωνουν τον κανονα...εγω δεν μιλησα ουτε για "σπορ" ουτε για "νυμφομανια' μιλησα για το πως θα αρχισει ενας εφηβος την σεξουαλικη του ζωη ...16,15,17,18.. συ λες οτι εισαι εναντιον των προγαμιαιων σχεσεων ,εγω λεω οτι αυτο ειναι απλα γελειο.
Μιλας σαν να λέω πηγαινεται και καθε βραδυ βρειτε νεο "συντροφο'...αλλο πραγμα λεω και φυσικα κανεις πως δεν καταλαβαινεις.
Αυτα που υποστηριζεις ειναι στην πραγματικοτητα απανθρωπα,καταπιεστικα. και ανωμαλα εναντιον της φυσης.

2.Ειπα εγω οτι ο γαμος ειναι βλακεια? βλακεια ειναι το να λες απαγορευονται οι προγαμαιες σχεσεις ...Δεν ειμαι εναντιον του γαμου ισα-ισα..οταν ειναι να ερθει ερχεται.Το παραδειγμα με τον φιλο σου ειναι ασχετο...ωραια ερωτευθηκε στα 40 του και αφου εζησε καλα και κερδισε εμπειριες παντρευηκε ,ειναι ευτυχης καλο για αυτον.Δυστυχης θα ηταν αν περιμενε 42 χρονια στην..μπιπ... συγγνωμη οπως υποστηριζεις.

3.Μαλιστα ,λες λοιπον οτι οι περισσοτεροι γαμοι που ξεκινουν απο προγαμιαιες σχεσεις δεν πανε καλα ενω αυτοι που δεν ξεκινουν ετσι πανε μια χαρα...εχεις καμμια σοβαρη πηγη?
Υπαρχουν και τετοιοι γαμοι ε?στις μερες μας ε? φανταζομαι τον γαμπρο να βγαζει το ματωμενο σεντονι στο μπαλκονι την πρωτη νυχτα του γαμου...ομορφα σκηνικα.ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ...χριστιανικα εθιμα.Παρθενος ο γαμπρος παρθενα η νυφη παντρευοται στα 28 - ωραια ηλικια- ...αφου ο καθενας πριν εχει νοσηλευτει σε ασυλο λογω ελλειψεως του αλλου φυλου.

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ...ειμαι σιγουρος οτι δεν τα πιστευεις καν αυτα που γραφεις ...

4.Χαιρομαι που ανηκεις στην κατηγορια που πρωτα '"εζησε" και μετα προχωρησε...αυτο ειναι και το σωστο εξ αλλου.Πολυ καλο για σενα...και εγω αυτης της 'σχολης" ειμαι.
Ομως.
φυσικα αυτο δειχνει οτι μιλας εκ του ασφαλους ...και θεωρητικα ως συνηθως μιας και η πειρα σου δεν αντιστοιχει με αυτα που προτεινεις -γραφεις εδω ..οποτε καλυτερα αστο...οταν εχεις ζησει αλλιως και προτεινεις εκ των υστερων αλλα ...ειναι τουλαχιστον λαθος.
Τιποτα αλλο ...

[don_kichotes]

στην κατά (μεταπτωτική) φύσιν κατάσταση, όπου επιζητά να έχει σύντροφο του αντίθετου φύλου, με τον οποίο εκτός της κατανόησης, αλληλοβοήθειας, κ.τ.λ. θα ενώνεται ΚΑΙ σωματικά για να νικήσει το θάνατο δια της αναπαραγωγής (κοινώς ο φόβος του θανάτου μας σπρώχνει στην αναπαραγωγή, γι' αυτό και οι πρωτόπλαστοι όσο ήταν στον Παράδεισο δεν βιάστηκαν να αναπαραχθούν, αλλά με το που βγήκαν "έγνω ο Αδάμ τη γυναίκα αυτού" κ.τ.λ.)

Άρα αν δεν είχαμε υποστεί την "πτώση" πολύ απλά δεν θα υπήρχαμε. Μόνο ο Αδάμ και η Εύα θα υπήρχανε, ακόμη στον Παράδεισο... έτσι δεν είναι, MARD?

ο κάθε άντρας που επιθυμεί να ζήσει έτσι συντροφικά, πρέπει να βρει μια γυναίκα που του κάνει, και η κάθε γυναίκα το ίδιο, να γνωριστούν πολύ καλά αφήνοντας το σεξ κατά μέρος (περίοδος μνηστείας), και αν δουν ότι μπορούν και θέλουν να κάνουν χωριό, να ζητούν την ευλογία του Θεού για να υπερνικήσουν τις ατέλειές τους και να καταφέρουν να μείνουν μια ζωή μαζί

Συγγνώμη αν θα ακουστεί ειρωνικό αυτό που θα πω, αλλά δεν ξέρω πώς αλλιώς να το διατυπώσω: κι αν ένας από τους δύο δεν μπορεί; Δεν συζητάω για το αν είναι καλός στο κρεβάτι, γιατί φαντάζομαι την απάντησή σου. Αν, πολύ απλά, δεν μπορεί; Υπάρχουν γάμοι που ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν και φυσικά κατέληξαν σε διαζύγιο. Μήπως αυτό θα είχε αποφευχθεί αν οι ενδιαφερόμενοι είχαν... ας πούμε "δοκιμαστεί" πρώτα;

[Chameleons]

Το σεντονι μαρδ!
Το σεντονι!!

Σου συνιστω μια ταινια Μαρδ! ατον "Αστερισμο της Παρθενου με την ζωη Λασκαρη"...

Για να σοβαρευτουμε λιγακι...πες μου μαρδ! Ενας εφηβος η εφηβη στην ηλικια των 17 ετων ΤΙ θα πρεπει να κανει οταν αρχισουν να ξυπνουν τα φυσιολογικα ενστικτα μεσα του.


Να τα καταπνιξει?

Τι ειναι τουτα που μας λες?

Συ την "εζησες" οπως παραδεχεσαι την ζωη σου και ζητας ...τωρα απο αλλους απανθρωπα και καταπιεστικα πραγματα....αν ειναι δυνατον.

[Τάσος Χαρτάς]

Mard μια φυλή στον Αμαζόνιο θεωρεί τον έρωτα ελεύθερο και τα παιδιά περιουσία όλης της φυλής.
Είναι ακάρθατοι; Βάρβαροι; Αμαρτωλοί;

Πιστεύω ότι άν δεν υπάρχει σεβασμός στον, την σύντροφο ούτε παπάδες ούτε δήμαρχοι αλλά ούτε και κανένας άλλος μπορεί να τον δώσει.
Δεν φέρω καμμιά αντίρρηση για τις τελετές αλλά καμμιά τελετή δεν με κάνει καλό άνθρωπο.
Δεν μιλάω για προγαμιαίες ή όχι σχέσεις. Για μένα δεν έχουν καμμιά σημασία. Σέβομαι και αγαπώ αυτόν που είναι δίπλα μου; Αν ναι καλώς άν όχι ούτε το κράτος ούτε η πολιτεία μπορούν να με αλλάξουν.

[don_kichotes]

MARD!, για να ξεκαθαρίσουμε κάτι, όλα αυτά που λες και υποστηρίζεις φαντάζομαι πως τα πιστεύεις επειδή τα διδάσκει η εκκλησία, δεν πρόκειται για προσωπικές σου απόψεις, σωστά;
Γιατί, από τη στιγμή που και εσύ έχεις προβεί σε σεξουαλικές σχέσεις πριν τον γάμο κάτι σε ώθησε να το κάνεις. Αυτό το κάτι είναι μια φυσιολογική σωματική ανάγκη όλων των ανθρώπων. Στην προσωπική ηθική του καθενός έγκειται το αν θα το κάνει με οποιονδήποτε μόνο και μόνο για να καλύψει την ανάγκη του αυτή ή μόνο με τον άνθρωπο που αγαπάει.
Στην ίδια ανάγκη οφείλεται και το γεγονός ότι δύσκολα μπορεί κάποιος να κορεστεί από το σεξ.

Αντίθετα με εσένα δεν πιστεύω πως η αποχή (έστω για ένα διάστημα) από το σεξ μπορεί να οδηγήσει σε έναν ευτυχισμένο γάμο. Σε τίποτα δεν πιστεύω ότι μπορεί να οδηγήσει!

[MARD!]

1.Νομιζω πως ειχεις μπερδευτει ...εξαιρεσεις υπαρχουν που επιβαιβαιωνουν τον κανονα...εγω δεν μιλησα ουτε για "σπορ" ουτε για "νυμφομανια' μιλησα για το πως θα αρχισει ενας εφηβος την σεξουαλικη του ζωη ...16,15,17,18.. συ λες οτι εισαι εναντιον των προγαμιαιων σχεσεων ,εγω λεω οτι αυτο ειναι απλα γελειο.
Μιλας σαν να λέω πηγαινεται και καθε βραδυ βρειτε νεο "συντροφο'...αλλο πραγμα λεω και φυσικα κανεις πως δεν καταλαβαινεις.

Μπα, δεν έχω μπερδευτεί... Εκτός από το σπορ και τη νυμφομανία, και οι ρομαντικές σχέσεις που αρχίζει κανείς γιατί «είναι ερωτευμένος» κατά κανόνα χάλια γίνονται. Ρίξε μια ματιά γύρω σου! Δεν λέω πάντα, γιατί υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι και γιατί πολλές φορές ο άνθρωπος που ξεκίνησε να κάνει μια τέτοια σχέση την επαναπροσδιορίζει στη διάρκειά της ΠΡΙΝ η φθορά φθάσει στο απροχώρητο. Αυτό έκανα κι εγώ.

Αυτα που υποστηριζεις ειναι στην πραγματικοτητα απανθρωπα,καταπιεστικα. και ανωμαλα εναντιον της φυσης.

Αυτά που υποστηρίζω στην πραγματικότητα – αν τα κατάλαβες – είναι ότι ο άνθρωπος πρέπει να δρα ως σύνολο τάσεων και δυνάμεων στο οποίο κυριαρχεί η ελεύθερη βούλησή του, και όχι ως έρμαιο κάποιου φυσικού νόμου στον οποίο είναι ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΣ να υποταχτεί γιατί «είναι φυσικό». Τουτέστιν «πρέπει να κάνω σεξ γιατί μου σηκώνεται». «Έχω ένα ενοχλητικό πρήξιμο». «Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς». «Είμαι στην ηλικία που πρέπει να...» και άλλα τέτοια. Όταν κάνεις σεξ γι’ αυτούς τους λόγους μετατρέπεις τον άλλον σε αντικείμενο, σε πράγμα για να κάνεις τη δουλειά σου. Και αφού έχεις έτσι ενωθεί με ένα πράγμα, μετατρέπεσαι σε πράγμα κι εσύ και γίνεστε δυο πράγματα που ένα μεγάλο ποτάμι τα παίρνει και τα οδηγεί όπου θέλει.
Δεν θα υποστηρίξω ότι είναι εύκολο να είναι κάποιος εγκρατής, ειδικά αν ανήκει στο αντρικό φύλο με την τεστοστερόνη του, θα υποστηρίξω όμως ότι είναι δυνατό γιατί το έχω δει να γίνεται και κανείς που ξέρω δεν πέθανε επειδή σταμάτησε να κάνει σεξ ή επειδή δεν άρχισε ακόμα! Και να σου πω και το άλλο; Πιο εύκολα αντέχεται το να μην αρχίσεις παρά το να αρχίσεις και να σταματήσεις.
Όσο για το «εναντίον της φύσης» η φύση των ανθρώπων και των ζώων δεν είναι η ίδια. Τα ζώα δεν έχουν τίποτ’ άλλο από το ένστικτο, δεν θα δεις ποτέ και πουθενά ένα ζώο που να μην ζευγαρώνει στην καθορισμένη εποχή ή που να ζευγαρώνει σε μη καθορισμένη εποχή, ή που να μην ζευγαρώνει καθόλου και ν’ ακολουθεί το μοναχικό βίο. Ο άνθρωπος έχει κι άλλα πράγματα και μπορεί να ενωθεί με το άλλο φύλο όποτε θέλει, ή να μην ενωθεί αν δεν θέλει. Το ότι δεν θέλει, δεν σημαίνει ότι δεν το επιθυμεί, άλλο η βούληση κι άλλο η επιθυμία.
Αφού είμαι άνθρωπος, το σώμα μου είναι υποχρεωμένο να κάνει ό,τι θέλω ΕΓΩ, όπως ακριβώς ένα άλογο πρέπει να υπακούσει στον αναβάτη. Το να υποκύπτει κανείς στα ένστικτα και να ζει όπως τον κατευθύνουν αυτά, είναι αυτό που είναι αντίθετο στη φύση του ανθρώπου κι αυτό που του στερεί την ελευθερία και τον καταπιέζει τελικά.

2.Ειπα εγω οτι ο γαμος ειναι βλακεια? βλακεια ειναι το να λες απαγορευονται οι προγαμαιες σχεσεις ...Δεν ειμαι εναντιον του γαμου ισα-ισα..οταν ειναι να ερθει ερχεται.

Όταν φίλε μου ο άνθρωπος έχει φρικάρει από δυο, τρεις, τέσσερις, μην πάω παρακάτω, σχέσεις που τον έχουν ταρακουνήσει – γιατί αν δεν το γνωρίζεις είναι ΦΟΒΕΡΟ ΣΟΚ όταν μια σχέση που έχεις πάρει στα σοβαρά διαλύεται – το πιο πιθανό είναι αντί για το γάμο να έρθει πρώτα η καχυποψία για τους ανθρώπους και τις σχέσεις, που δυσχεραίνει το γάμο, ακόμα κι ο ψυχίατρος. Επίσης μπορεί ο γάμος να μην «έρχεται», παρότι ο άνθρωπος «δεν πιστεύει πως είναι βλακεία», γιατί έχει πια τραυματιστεί και δεν θέλει να εκτεθεί στον κίνδυνο να πληγωθεί ξανά, κι έτσι υποσυνείδητα να το αναβάλει συνέχεια.
Τέλος εγώ δεν είπα ότι «απαγορεύεται» τίποτα, ούτε και θέλω ν’ απαγορεύσω τίποτα σε κανέναν. Λέω απλώς ότι κάποια πράγματα που ο άνθρωπος μπορεί να τα κάνει και αν τα κάνει το πιθανότερο είναι ότι θα του αρέσουν, δεν του βγαίνουν τελικά σε καλό. Πώς το έλεγε ο Παύλος, «όλα μου είναι δυνατά αλλά δεν με συμφέρουν όλα»; Είναι κάτι που το γνωρίζω κι έχω χρέος να το πω, κι όχι «να κρύβω τα σκουπίδια κάτω απ’ το χαλάκι».

Το παραδειγμα με τον φιλο σου ειναι ασχετο...ωραια ερωτευθηκε στα 40 του και αφου εζησε καλα και κερδισε εμπειριες παντρευηκε ,ειναι ευτυχης καλο για αυτον.

«Κέρδισε εμπειρίες»; Μιλάμε αθροιστικά, όσο περισσότερες τόσο καλύτερα; Γιατί οι περισσότεροι αυτό εννοούν. Θυμάμαι μια φορά τον καιρό που είχα κι εγώ «προγαμιαίες» σχέσεις, ήμουν έξω από μια συναυλία με ένα γνωστό μου (όχι τον «φίλο» μου) και ξαφνικά εμφανίστηκε μια κοπέλα με την οποία είχε σχέση πριν από χρόνια. Συγκινήθηκε που την είδε, καθώς γύρισε πίσω σε μια εποχή που ήταν πιο «φρέσκος» και πιο συναισθηματικός. Όμως εκείνος ήταν ανύπαντρος και διαλυμένος σε 500 σχέσεις που τον είχαν κάνει 500 κομμάτια, ενώ εκείνη ήταν τριάντα και κάτι χρόνων, παντρεμένη με δυο παιδιά. Μιλήσανε, και μόλις έφυγε γυρίζει και μου λέει: «Ε βέβαια, άμα περάσεις τα τριάντα τι άλλο να κάνεις, από το να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά». Σε ελεύθερη μετάφραση ο συγκεκριμένος εννοούσε: Όσο είσαι νέος να κερδίσεις εμπειρίες κι όταν πια φας τα ψωμιά σου κι αρχίσει να μην περνάει η μπογιά σου, να βρεις κανένα ομοιοπαθές μπουχτισμένο ον και να ανοίξετε σπίτι να κάνετε παιδιά, γιατί, τι άλλο να κάνετε πλέον... Εκείνη τη στιγμή ένιωσα μια φρίκη, και κατάλαβα ότι αυτή η θεώρηση, την οποία είχα τότε κι εγώ αλλά την εξέφραζα πιο κομψά, ήταν σάπια και απάνθρωπη κι ενώ φαινόταν ότι μου πρόσφερε τα πάντα – και τις «εμπειρίες» και το γάμο με τα παιδιά – τελικά μου τα έκλεβε όλα, με κούραζε και δεν μου άφηνε τίποτα. Το ωραίο, σκέφτηκα, είναι να μπορείς να προσφέρεις σ’ αυτόν που αγαπάς ΤΑ ΠΑΝΤΑ από τον εαυτό σου, όχι να είσαι κουρασμένος και ποδοπατημένος και ανίκανος πια να δοθείς, και να βλέπεις το γάμο σαν αποκούμπι στο οποίο καταφεύγεις γιατί εξάντλησες όλα τα άλλα και δεν έχεις τίποτ’ άλλο να κάνεις πια. Βέβαια, δεν άλλαξα απ’ τη μια μέρα στην άλλη, αλλά κάτι άρχισε να γίνεται μέσα μου από εκείνο το βράδυ. Να είναι καλά το παιδί που μου το εξέφρασε τόσο ωμά και απροσποίητα αυτό που οι άλλοι ωραιοποιούν συνήθως.

Δυστυχης θα ηταν αν περιμενε 42 χρονια στην..μπιπ... συγγνωμη οπως υποστηριζεις.

Ο φίλος μου ερωτεύτηκε ΠΟΛΛΕΣ φορές και από νέος, είναι η δεύτερη φορά που παντρεύεται και σαν άνθρωπος είναι συναισθηματικός κι όχι ακριβώς κάποιος που κυνηγάει εμπειρίες. Την πρώτη φορά που παντρεύτηκε ήταν νέος και «ερωτευμένος» με μια γυναίκα που πριν το γάμο είχε πολύ καλή σεξουαλική σχέση. Το πράγμα διαλύθηκε σε ενάμιση χρόνο και τον άφησε πολύ σοκαρισμένο. Ακολούθησαν κάποιες παρόμοιες περιπτώσεις χωρίς γάμο, μεταξύ αυτών και μια που σχεδόν τον τρέλανε. Όταν τελικά γνώρισε την κοπέλα που παντρεύτηκε, ήταν τόσο φρικαρισμένος απ’ όλα αυτά που άκουγε σχέση και γάμο κι έβγαζε σπυριά. Να φανταστείς, είχαν κάνει σχέση και τη διέλυσε αυτός γιατί είχε αρχίσει να δένεται μαζί της και να φρικάρει στη σκέψη ότι όλα θα χαλάσουν και θα περάσει πάλι τα ίδια... Μετά από δύο χρόνια που ήταν μαζί και δεν την παντρευόταν, και άλλα δύο που έζησαν χωριστά, έγινε κάτι κουφό κι απρόσμενο και διαπίστωσε ότι ήθελε να την παντρευτεί. Σημειωτέον, ότι εκείνη τον περίμενε δυο χρόνια κι επέμεινε να παντρευτούν. Αν η κοπέλα είχε άλλη στάση και δεν επέμενε, αυτός θα είχε υποκύψει στα κόμπλεξ του και θα ήταν τώρα δυστυχής, όπως περιγράφεις.

3.Μαλιστα ,λες λοιπον οτι οι περισσοτεροι γαμοι που ξεκινουν απο προγαμιαιες σχεσεις δεν πανε καλα ενω αυτοι που δεν ξεκινουν ετσι πανε μια χαρα...εχεις καμμια σοβαρη πηγη?

Θέλεις βιβλιογραφία μήπως; Κάνε ένα κόπο και κοίτα γύρω σου. Πάντως επειδή μ’ αρέσει να ακριβολογώ, ούτε όλοι αυτοί που ξεκίνησαν με προγαμιαίες σχέσεις θα αποτύχουν απαραίτητα, ούτε όλοι αυτοί που ξεκίνησαν χωρίς προγαμιαίες σχέσεις είναι απόλυτο ότι θα πετύχουν. Χρειάζονται πολύ περισσότερα για να πετύχει ένας γάμος, άσε που σε κάποιες κοινωνίες δεν υπάρχουν προγαμιαίες σχέσεις γιατί αν υπάρξουν, αυτοί που τις έχουν μπορεί και να χάσουν τη ζωή τους. Εγώ αναφέρομαι στην αποφυγή των προγαμιαίων σχέσεων σαν πνευματική προετοιμασία για το γάμο, σαν άσκηση, όχι σαν αναγκαστική κατάσταση ούτε σαν κάτι που το κάνει κάποιος για ν’ αποδείξει στον εαυτό του και στον άλλο ότι είναι εγκρατής και «ενάρετος». Μακριά από μένα αυτοί οι φαρισαϊσμοί.

Υπαρχουν και τετοιοι γαμοι ε?στις μερες μας ε?

Εννοείς γάμοι όπου και οι δύο να ήταν παρθένοι; Ναι υπάρχουν λίγοι. Αν και το πιο συνηθισμένο πια είναι να είναι μόνο ο ένας, ή να μην είναι κανείς από τους δυο αλλά να έχουν σταματήσει να κάνουν σεξ από επιλογή τους.

φανταζομαι τον γαμπρο να βγαζει το ματωμενο σεντονι στο μπαλκονι την πρωτη νυχτα του γαμου...ομορφα σκηνικα.ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ...χριστιανικα εθιμα.

Αυτά που φαντάζεσαι και περιγράφεις με ειρωνεία ως «όμορφα σκηνικά» είναι, πολύ ευγενικά, κοινωνικές συμβάσεις, και με κάποια αγένεια, μλκς για τα μάτια του κόσμου. Τουτέστιν: Ναι! Ήταν παρθένα άρα ήμουν ο πρώτος και δεν θα μου σερβίρει το μπάσταρδο άλλου για παιδί δικό μου. Ναι! Είμαι άντρας ικανός και κατάφερα και την ξεπαρθένεψα. Δείτε και τις αποδείξεις για να μην έχετε αμφιβολίες.
Παραδοσιακά είναι, χριστιανικά όμως όχι.

Παρθενος ο γαμπρος παρθενα η νυφη παντρευοται στα 28 - ωραια ηλικια-

Γιατί ειδικά στα 28; Μάλλον σε κάτι κοινωνικό αναφέρεσαι πάλι, ε; Στην ικανότητα κάποιου να συντηρείται μόνος του ίσως; Αν περιμένεις αυτό, πρόκοψες, στην Ελλάδα οι περισσότεροι νέοι – και μάλιστα οι άντρες – εξακολουθούν να κρέμονται από τη μαμά και το μπαμπά ακόμα και μετά τα 30.

...αφου ο καθενας πριν εχει νοσηλευτει σε ασυλο λογω ελλειψεως του αλλου φυλου.

Αυτό να με συγχωρείς αλλά ήταν πατάτα. Γνωρίζω άτομα που ΠΟΤΕ δεν είχαν, ούτε και σκοπεύουν να έχουν, σχέσεις, και δεν έχουν νοσηλευτεί σε κανένα άσυλο. Επίσης εγώ το είχα κόψει για μεγάλο διάστημα και δεν έπαθα απολύτως τίποτα! Το αντίθετο... Παρ’ όλα αυτά είναι πολύ διαδεδομένη η άποψή σου. Ένας φίλος – που πρέπει να σου πω ότι τα έχει 400 – λέει χαρακτηριστικά: «όλοι νομίζουν πως αν δεν κάνεις σεξ πρέπει κάτι να παθαίνεις. Μια φορά με ρώτησε ένας όταν του είπα ότι ξέκοψα τις επαφές 3ου τύπου: καλά δεν έχει τρελαθεί; Και του απάντησα: όχι φίλε μου, ίσα ίσα, που από όταν το έκοψα παρατήρησα πως τρελαίνονται οι άλλοι μόλις το μαθαίνουν ότι το έκοψα...».

4.Χαιρομαι που ανηκεις στην κατηγορια που πρωτα '"εζησε" και μετα προχωρησε...αυτο ειναι και το σωστο εξ αλλου. Πολυ καλο για σενα...και εγω αυτης της 'σχολης" ειμαι.

Σωστά, αφού είσαι «αυτής της σχολής» είναι δυνατόν να είναι σωστό κάτι άλλο; Της άλλης σχολής; Αλίμονο!
Κι επειδή κάτι ξέρω κι εγώ από το τι είναι καλό για μένα, ΟΧΙ. Δεν ήταν καθόλου καλό για μένα ούτε και για τους άλλους που ήρθαν σε σχέση μαζί μου κι έφαγαν τα μούτρα τους. Θα σου πω μόνο ότι ενώ ξεκίνησα σαν ένα ρομαντικό, συντροφικό άτομο, που με το μπλα-μπλα του έδινε την εντύπωση της ωριμότητας, γρήγορα από το πολύ να κάνω πάντα το χατίρι του εαυτού μου – η ηδονή σε εκπαιδεύει ιδιαίτερα σ’ αυτό - σε κάποια στιγμή με έπιασα στα πράσα να εκμεταλλεύομαι τα αισθήματα ενός ανθρώπου που δεν τον έπαιρνα καθόλου στα σοβαρά, μόνο και μόνο για το σεξ. Όταν βέβαια εγώ τον βαρέθηκα κι αυτός με παρακαλούσε να μείνω μαζί του, φρόντισα να του θυμίσω ότι από την αρχή τον είχα προειδοποιήσει ότι δεν έτρεφα γι’ αυτόν τα αισθήματα, που έτρεφε αυτός για μένα. Πώς λέμε «κόψε τώρα το λαιμό σου»; Μεγάλος ξεπεσμός φίλε μου. Ήρθε βέβαια η ώρα να πάθω κι εγώ τα ίδια και να ησυχάσω, γιατί σ’ αυτή τη ζωή όλοι βρίσκουν το δάσκαλό τους.
Γνωρίζω κι άλλους που δεν τους βγήκε καθόλου σε καλό: Μια φίλη μου που έκανε 8 (οκτώ) αμβλώσεις. Μια άλλη που ξεκίνησε κι αυτή σαν ένα ρομαντικό, μονογαμικό κορίτσι, κι ένα βράδυ εκεί που καθόμασταν αποφάσισε να μετρήσει τους άντρες που είχε πάει και ανακάλυψε ότι θυμόταν 80 (ογδόντα) και υπήρχαν κι άλλοι που επειδή ήταν για μια φορά μόνο τους μπέρδευε. «Τελικά είναι πολύ μ—ες οι άντρες» μου λέει στο τέλος. Είμαι σίγουρη ότι αν έκανε λίγο κράτει θα είχε πολύ καλύτερη γνώμη για το αντρικό φύλο. Και άλλα πολλά θα μπορούσα να αναφέρω, αλλά άσε καλύτερα.

Ομως.
φυσικα αυτο δειχνει οτι μιλας εκ του ασφαλους ...και θεωρητικα ως συνηθως μιας και η πειρα σου δεν αντιστοιχει με αυτα που προτεινεις -γραφεις εδω ..οποτε καλυτερα αστο...οταν εχεις ζησει αλλιως και προτεινεις εκ των υστερων αλλα ...ειναι τουλαχιστον λαθος.

Για το πώς έχω ζήσει θα σου πω πολύ απλά ότι σε κάθε περίπτωση «τόσα ήξερα τόσα έκανα» και έκανα το καλύτερο που θεωρούσα κάθε φορά. Δεν μιλάω καθόλου εκ του ασφαλούς και έχω εμπράκτως δοκιμάσει αυτά που προτείνω, έστω και εκ των υστέρων. Έχω κάνει αποχή για μεγάλα χρονικά διαστήματα ΚΑΙ πριν παντρευτώ, όταν ήμουν πια Χριστιανή. Αλλά δεν θα τα βγάλουμε όλα στη φόρα!

[MARD!]

στην κατά (μεταπτωτική) φύσιν κατάσταση, όπου επιζητά να έχει σύντροφο του αντίθετου φύλου, με τον οποίο εκτός της κατανόησης, αλληλοβοήθειας, κ.τ.λ. θα ενώνεται ΚΑΙ σωματικά για να νικήσει το θάνατο δια της αναπαραγωγής (κοινώς ο φόβος του θανάτου μας σπρώχνει στην αναπαραγωγή, γι' αυτό και οι πρωτόπλαστοι όσο ήταν στον Παράδεισο δεν βιάστηκαν να αναπαραχθούν, αλλά με το που βγήκαν "έγνω ο Αδάμ τη γυναίκα αυτού" κ.τ.λ.)

Αρα αν δεν είχαμε υποστεί την "πτώση" πολύ απλά δεν θα υπήρχαμε. Μόνο ο Αδάμ και η Εύα θα υπήρχανε, ακόμη στον Παράδεισο... έτσι δεν είναι, MARD?

Αυτό που είπα είναι ότι «δεν βιάστηκαν», γιατί δεν φοβούνταν το θάνατο. Όχι ότι δεν θα αναπαράγονταν ποτέ. Τώρα, όσο για το αν ΕΜΕΙΣ οι συγκεκριμένοι συνομιλητές θα υπήρχαμε, δεν έχω ιδέα.

ο κάθε άντρας που επιθυμεί να ζήσει έτσι συντροφικά, πρέπει να βρει μια γυναίκα που του κάνει, και η κάθε γυναίκα το ίδιο, να γνωριστούν πολύ καλά αφήνοντας το σεξ κατά μέρος (περίοδος μνηστείας), και αν δουν ότι μπορούν και θέλουν να κάνουν χωριό, να ζητούν την ευλογία του Θεού για να υπερνικήσουν τις ατέλειές τους και να καταφέρουν να μείνουν μια ζωή μαζί

Συγγνώμη αν θα ακουστεί ειρωνικό αυτό που θα πω, αλλά δεν ξέρω πώς αλλιώς να το διατυπώσω: κι αν ένας από τους δύο δεν μπορεί; Δεν συζητάω για το αν είναι καλός στο κρεβάτι, γιατί φαντάζομαι την απάντησή σου.

Τι φαντάζεσαι δηλ. ότι θα απαντούσα;

Αν, πολύ απλά, δεν μπορεί; Υπάρχουν γάμοι που ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν και φυσικά κατέληξαν σε διαζύγιο. Μήπως αυτό θα είχε αποφευχθεί αν οι ενδιαφερόμενοι είχαν... ας πούμε "δοκιμαστεί" πρώτα;

Γάμοι που δεν ολοκληρώθηκαν είναι παρελθόν μετά το βιάγκρα και τα κιάλις! Για να σοβαρευτώ: προσωπικά δεν μπορώ να δω τον άνθρωπο σαν μηχάνημα που πρέπει να δοκιμαστεί για να δούμε αν κάνει για τη δουλειά μας. Ίσα-ίσα μερικές «δοκιμές» οδηγούν σε διάφορα προβλήματα στη συνέχεια. Π.χ. η πρόωρη εκσπερμάτωση συχνά – κατά τους ειδικούς πάντα – οφείλεται στη συνήθεια της αυτοϊκανοποίησης ή επιδεινώνεται από αυτήν. Αφού έχεις μάθει μόνος, άντε μετά να συντονιστείς με τον άλλον... ¶λλο γνωστό και κλασικό: Ο δεκαεξάχρονος που δεν θέλει ν’ αφήσει το κορίτσι του έγκυο εφαρμόζει το γνωστό «τράβηγμα» κι από το άγχος που του προκαλεί η σκέψη ότι πρέπει να προλάβει να τραβηχτεί, παρουσιάζει πρόωρη εκσπερμάτωση. Και άλλο δυστυχώς γνωστό και κλασικό που το έχω δει να συμβαίνει: μια κοπέλα «καθ’ όλα φυσιολογική» λίγο μετά το γάμο παρουσίασε ψυχρότητα. Ο λόγος: πριν το γάμο είχε κάνει άμβλωση με τον ίδιο που παντρεύτηκε και λίγο μετά το γάμο της, μια φίλη της έμεινε έγκυος κάνοντάς την να βιώσει ξανά την κατάσταση που προηγούμενα είχε απωθήσει. Τελικά ο γάμος διαλύθηκε εξαιτίας της δοκιμής και της λάθος αντιμετώπισης του αποτελέσματος της δοκιμής. Η κοπέλα είχε πιεστεί να κάνει άμβλωση, θεωρούσε τον άντρα της υπεύθυνο και δεν μπορούσε, ή δεν ήθελε, να τον συγχωρήσει και να λειτουργήσει μαζί του.
Τα προβλήματα ανικανότητας, πρόωρης εκσπερμάτωσης κ.τλ. έχουν δυο βασικά είδη αιτίων, τα ψυχολογικά και τα οργανικά, κι ενισχύονται από κάποιες συνήθειες. Όταν ο άνθρωπος πριν το γάμο λειτουργεί καλά από πλευράς πνευματικής, ψυχολογικής και σωματικής, δεν θα έχει σεξουαλικό πρόβλημα, κι αν έχει, μπορεί κάλλιστα να το λύσει και μετά το γάμο. Οπότε γιατί να διαλυθεί ο γάμος;

Υ.Γ. Όταν λέω να λειτουργεί καλά πνευματικά, εννοώ μεταξύ άλλων να μη θεωρεί ότι το σεξ είναι κάτι βρώμικο και κακό γιατί τότε δεν τον βλέπω καλά. Ή ανίκανος-ψυχρή θα γίνει, ή θα παρουσιάσει κάποια άλλη ανωμαλία.

[MARD!]

Mard μια φυλή στον Αμαζόνιο θεωρεί τον έρωτα ελεύθερο και τα παιδιά περιουσία όλης της φυλής.
Είναι ακάρθατοι; Βάρβαροι; Αμαρτωλοί;

Τόσα ξέρουν, τόσα κάνουν οι άνθρωποι. Θα μπορούσα να ζήσω κι εγώ έτσι αν είχα γεννηθεί εκεί. Τώρα αμαρτωλοί είμαστε όλοι.

Πιστεύω ότι άν δεν υπάρχει σεβασμός στον, την σύντροφο ούτε παπάδες ούτε δήμαρχοι αλλά ούτε και κανένας άλλος μπορεί να τον δώσει.
Δεν φέρω καμμιά αντίρρηση για τις τελετές αλλά καμμιά τελετή δεν με κάνει καλό άνθρωπο.

Συμφωνώ και επαυξάνω. Η τελετή δεν είναι κάτι μαγικό, είναι μια εξωτερική εκδήλωση του αιτήματός μας προς το Θεό. Από τη στιγμή που Αυτός θα στείλει τη χάρη, πρέπει να υπάρχει ο κατάλληλος αγωγός για να τη δεχτεί. Πώς λέμε, συν Αθηνά και χείρα κίνει;

Δεν μιλάω για προγαμιαίες ή όχι σχέσεις. Για μένα δεν έχουν καμμιά σημασία. Σέβομαι και αγαπώ αυτόν που είναι δίπλα μου; Αν ναι καλώς άν όχι ούτε το κράτος ούτε η πολιτεία μπορούν να με αλλάξουν.

Σίγουρα δεν μπορούν. Ο Θεός μπορεί, αν θέλεις κι εσύ.

[MARD!]

MARD!, για να ξεκαθαρίσουμε κάτι, όλα αυτά που λες και υποστηρίζεις φαντάζομαι πως τα πιστεύεις επειδή τα διδάσκει η εκκλησία, δεν πρόκειται για προσωπικές σου απόψεις, σωστά;

Πρόκειται και για προσωπικές απόψεις. Δεν μπορώ να υποστηρίξω κάτι αν δεν το δω να επιβεβαιώνεται στην πράξη. Γνωρίζω προσωπικά δυο νεαρές μοναχές, κοινώς καλόγριες, τη μια μάλιστα πριν γίνει μοναχή, πριν από 8 χρόνια. Παρότι δεν έχει γνωρίσει ποτέ της άντρα, άρα σύμφωνα με τον Chameleons θα έπρεπε να είναι στο άσυλο, είναι πιο ισορροπημένη και ήρεμη από τις περισσότερες άλλες φίλες μου. Ο πρώτος μου πνευματικός, που έχει πεθάνει, ήθελε από 12 χρονών παιδί να πάει στο ¶γιο Όρος – πήγε μετά τα δεκαοχτώ του. Και ο τωρινός μου πνευματικός είναι κι αυτός ιερομόναχος, και είναι μια χαρά άνθρωπος. Με δυο λόγια: δεν δείχνουν στερημένοι και κομπλεξικοί, δεν είναι γυναικάδες ή ομοφυλόφιλοι. Αντιθέτως άνθρωποι που γνωρίζω ότι ασχολούνται με το σεξ και το θεωρούν φυσιολογικό ΚΑΙ επιβεβλημένο, και κομπλεξικοί φαίνονται, και στερημένοι – όταν τους λείπει...- και μπορούν να γίνουν πολύ ενοχλητικοί όταν σε θέλουν και δεν βρίσκουν ανταπόκριση.

Γιατί, από τη στιγμή που και εσύ έχεις προβεί σε σεξουαλικές σχέσεις πριν τον γάμο κάτι σε ώθησε να το κάνεις.

Έχεις δίκιο, κάποια πράγματα με ώθησαν να το κάνω! Το ένα ασφαλώς η φυσική ορμή. Το άλλο είναι τα βιβλία του Βίλχελμ Ράιχ. Τα διάβαζα με μανία από τα έντεκα ακόμα, και την εποχή που οι ορμόνες έκαναν το μεγάλο μπαμ, πίστευα ήδη ότι το σεξ δεν είναι μόνο φυσικό αλλά επιβεβλημένο, κι όποιος δεν το κάνει παθαίνει συγκινησιακή πανούκλα και μπλοκάρει η ροή ενέργειας στο σώμα του! Συνδύασέ το αυτό με τον παρορμητικό χαρακτήρα μου, την τάση που έχω για συντροφικότητα, κάτι άλλο που δεν το λέω δημοσίως και τη μεγάλη προσφορά από μέλη του αντίθετου φύλου – κάποια ήταν και πολύ γοητευτικά – και έχεις όχι απλά κάτι, αλλά πολλούς λόγους που σε ωθούν να το κάνεις. Επιπροσθέτως την εποχή που άρχισα να ασχολούμαι (αρκετά πριν ενηλικιωθώ) δεν είχα καμμιά σχέση με την Εκκλησία ώστε να κάτσω να σκεφτώ αν είχε δίκιο σε κάποια πράγματα, και οι σχέσεις δεν ήταν για μένα προγαμιαίες, γιατί δεν είχα κανένα σκοπό να παντρευτώ. Είχα δει πολλούς γάμους να πηγαίνουν κατά διαόλου στο περιβάλλον μου και θεωρούσα ότι είναι καλύτερα να ζει κανείς «ελεύθερος» από υποχρεώσεις παρά να παντρευτεί για να χωρίσει στη συνέχεια. Επειδή δεν ήθελα να είμαι απόλυτη, τοποθετούσα το γάμο στο πολύ μακρινό μέλλον και υποστήριζα την ελεύθερη συμβίωση. Πάντως κατά βάση ήμουν και είμαι μονογαμικός τύπος, όχι από αυτούς που δεν θέλουν δεσμεύσεις γιατί θέλουν πολλούς συντρόφους.

Αυτό το κάτι είναι μια φυσιολογική σωματική ανάγκη όλων των ανθρώπων.

Ως το «φυσιολογική σωματική» και το «όλων των ανθρώπων» συμφωνώ μαζί σου, είναι φυσιολογική και εμφανίζεται σε όλους τους ανθρώπους. Ανάγκη όμως δεν το θεωρώ. Ανάγκη είναι αυτό που είναι απαραίτητο για την επιβίωση, όπως το να έχεις οξυγόνο, νερό και τροφή. Και ενώ δεν υπάρχει κανένας, μα κανένας τρόπος να ζήσει ο άνθρωπος χωρίς οξυγόνο, νερό και τροφή, είτε μιλάμε για νερό και τροφή που λαμβάνει κανονικά είτε ενδοφλέβια κτλ., χωρίς σεξ μπορεί να ζήσει, και μάλιστα πολύ καλά – και εγώ η ίδια το έχω κάνει για μεγάλα διαστήματα, τόσο τότε που θεωρούσα ότι θα πάθω ζημιά χωρίς σεξ, όσο τότε που είχα μπει πια στην Εκκλησία και είχα και την κατάλληλη αγωγή στη διάθεσή μου. Τότε η αποχή ήταν πολύ πιο εύκολη και μάλιστα έδινε μια αίσθηση ανύψωσης, διευκόλυνε πάρα πολύ την προσευχή.Αντί για ανάγκη λοιπόν, θα το έλεγα ορμή που παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή. Και που αν δεν την χειριστεί κανείς σωστά και πιστέψει ότι ΕΙΝΑΙ ανάγκη, και συνηθίσει να κάνει ό,τι του λέει αυτή η ορμή, μπορεί κάλλιστα να εξελιχθεί σε έξη και μανία ακόμα. Όπως ακριβώς η φυσική ανάγκη για τροφή, που είναι πραγματική ανάγκη, μπορεί να εξελιχθεί σε βουλιμία και να φέρει παχυσαρκία κι ένα σωρό αφύσικες καταστάσεις.

Στην προσωπική ηθική του καθενός έγκειται το αν θα το κάνει με οποιονδήποτε μόνο και μόνο για να καλύψει την ανάγκη του αυτή ή μόνο με τον άνθρωπο που αγαπάει.

Έχεις απόλυτο δίκιο ότι έγκειται στην προσωπική ηθική. Το πρόβλημα για μένα αρχίζει από το ότι ο άνθρωπος, με όλες τις καλές του προθέσεις, έχει την τάση να νομίζει ότι αγαπάει ενώ στην ουσία, η συναναστροφή και η σχέση με κάποιον του προκαλούν ηδονή κι αυτό βιάζεται να το βαφτίσει αγάπη. Ακόμα κι όταν αγαπά πραγματικά, με αυτοθυσία, έχω δει ότι και πάλι δεν τα καταφέρνει να σταθεί στο ύψος της αγάπης και να διατηρήσει τη φλόγα άφθαρτη, χωρίς τη βοήθεια του Θεού.

Στην ίδια ανάγκη οφείλεται και το γεγονός ότι δύσκολα μπορεί κάποιος να κορεστεί από το σεξ.

Πράγματι η ορμή λειτουργεί μέσα στον άνθρωπο για πολλά χρόνια μέχρι οι ειδικές ορμόνες του να ατονήσουν, και δεν είναι εύκολο να σταματήσει κανείς να επιθυμεί να το κάνει. Όμως όσο κι αν σου φανεί παράξενο μπορεί να παρουσιάζει κορεσμό ενώ παράλληλα το κάνει κιόλας! Τα παραδείγματα άπειρα δυστυχώς: Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι άτομα κοντά στην 4η δεκαετία της ζωής, που το έχουν κάνει με αμέτρητους συντρόφους και με όλους τους τρόπους που κατεβάζει η κεφαλή τους ή που μπορούν να δουν σε μια πορνοταινία, κι αισθάνονται ένα κενό και ψάχνουν για ένα νέο σύντροφο – καμμιά παρθένα ει δυνατόν – που θα τους κάνει να αισθανθούν λίγη από τη φρεσκάδα που είχαν όταν ξεκινούσαν. Θυμάμαι κι άλλους που ψάχνουν για νέες συγκινήσεις βάζοντας αγγελίες σε sites γνωριμιών. ¶λλους που σκέφτονται να διευρύνουν λίγο τον ορίζοντα με σαδισμούς, μαζοχισμούς κ.α. γιατί για κάποιον άγνωστο λόγο άρχισαν να βαριούνται... Και ο κατάλογος αμέτρητος. Μια κουφή περίπτωση ήταν ένας φίλος που δεν είχε πια στύση με γυναίκες που του άρεσαν, και νόμιζε ότι έχει γίνει ομοφυλόφιλος. Αυτό του φάνηκε τρομερό κι έτσι πήγε για πρώτη φορά να εξομολογηθεί σ’ έναν ιερέα, και του έλεγε «πάτερ, άρχισα να γίνομαι ομοφυλόφιλος, δεν με συγκινούν οι γυναίκες πια» και τέτοια. Ευτυχώς έπεσε σ’ ένα διορατικό γέροντα που εντόπισε αμέσως το πρόβλημα, ότι δηλ. ο άνθρωπος είχε κουραστεί από σχέσεις που ήταν κατά βάση σεξουαλικές και το σώμα του είχε επαναστατήσει κι αρνιόταν πια να λειτουργεί σ’ αυτά τα πλαίσια. Ο πνευματικός του είπε να κάνει αποχή σε συνδυασμό με τα κλασικά – προσευχή, νηστεία, τακτική εξομολόγηση κι εκκλησιασμό. Αυτός τα έκανε, βασικά επειδή είχε τρομάξει. Μέσα από αυτά άρχισε να νιώθει να αναζωογονείται. Σε κάποια στιγμή ερωτεύτηκε μια χριστιανόφατσα που γνώρισε εκεί, παντρεύτηκε και λειτουργεί μέσα στο γάμο του μια χαρά. Ούτε ομοφυλόφιλος ήταν, ούτε ανίκανος ούτε τίποτα απ’ αυτά, κουρασμένος ήταν και ήθελε να λειτουργήσει ως ολόκληρος άνθρωπος! Γύρευε πόσοι από αυτούς που τρέχουν σε ψυχιάτρους και παίρνουν Βιάγκρα, έχουν παρόμοια προβλήματα κορεσμού.

Αντίθετα με εσένα δεν πιστεύω πως η αποχή (έστω για ένα διάστημα) από το σεξ μπορεί να οδηγήσει σε έναν ευτυχισμένο γάμο. Σε τίποτα δεν πιστεύω ότι μπορεί να οδηγήσει!

Από μόνη της, πράγματι, δεν μπορεί να οδηγήσει σε τίποτα. Ειδικά αν είναι αναγκαστική, ή αν γίνεται για κοινωνικούς λόγους – για το σεντόνι που λέει κι ο Chameleons. Αν όμως γίνει στα πλαίσια μιας σοβαρής πνευματικής ζωής τότε μπορεί να φέρει πολύ καλό, αν συντρέχουν και οι άλλες προϋποθέσεις βέβαια: 1) οι σύντροφοι να ταιριάζουν σαν χαρακτήρες 2) να παρουσιάζονται όπως είναι, όχι να δείχνουν ένα ψεύτικο πρόσωπο για να «τυλίξουν» τον άλλο 3) να δέχονται ο ένας τον άλλο όπως είναι κι όχι να περιμένουν να «μπει η κουλούρα» για να αναδομήσουν την προσωπικότητα του άλλου καταπώς γουστάρουν 4) να είναι διατεθειμένοι να κάνουν θυσίες για να είναι μαζί 5) να μην επιτρέψουν στους γονείς, συγγενείς και φίλους να χώνουν τη μύτη τους 6) και το πολύ βασικό: να υπάρχει φυσική έλξη, όχι να βλέπουν ο ένας τον άλλον μόνο σαν φίλο κι αδελφό, γιατί αν βλέπονται έτσι ποιος ο λόγος να παντρευτούν!
Το προσωπικό μου πιστεύω για το γάμο είναι, ότι αν ο ένας δεν είναι πρόθυμος κι έτοιμος να ΠΕΘΑΝΕΙ για τον άλλον, ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης.