Αυτό το καλοκαίρι δεν ήταν η θάλασσα που με καλούσε να βυθιστώ μέσα της, αλλά το μέλλον, αυτό το μυστήριο που κρέμεται πάντα στον ορίζοντα μας, στοιχειωμένο από τους φόβους και τις ελπίδες μας.

Με αφορμή τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές στον τόπο μας, αλλά και στις γειτονικές χώρες καθώς και τις πλημμύρες που πρόκειται να ακολουθήσουν, αναφέρομαι σ αυτό το θέμα, όχι από την σκοπιά των άλλων σχολιαστών που προσπαθούν να εντοπίσουν τον υπεύθυνο για τους εμπρησμούς.

Γυρίζοντας το χρόνο πίσω, στο μέσο αιγυπτιακό βασίλειο, γύρω στο 1780 π.Χ. και έπειτα, σε αυτό το άρθρο θα ταξιδέψουμε για λίγο μαζί (με την πανίσχυρη μηχανή του χρόνου, τον ανθρώπινο νου) στην Αρχαία Αίγυπτο…

Το κείμενο αυτό προέρχεται από μακροχρόνιο  φιλοσοφικό αλλά και πρακτικό  προβληματισμό κατά την προσωπική μου πορεία, διά μέσου των δοκιμασιών τις οποίες δίνει η ζωή σε όλους μας.