ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ & ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Το Πρωτόκολλο του Κιότο προέκυψε από τη Σύμβαση-Πλαίσιο για τις Κλιματικές Αλλαγές που είχε υπογραφεί στη Διάσκεψη του Ρίο, τον Ιούνιο του 1992, από το σύνολο σχεδόν των κρατών (η Ελλάδα κύρωσε τη Σύμβαση αυτή, κάνοντάς την νόμο του Κράτους τον Απρίλιο του 1994).

Το λένε CleanMag. Είναι ένα νανοσύνθετο, ελαιόφιλο, πορώδες υλικό που, χάρη στις μαγνητικές του ιδιότητες, έχει κάθε προσόν να πρωταγωνιστήσει σε μια από τις σημαντικότερες οικολογικές «μάχες»: την καταπολέμηση των πετρελαιοκηλίδων.

Στις αρχές της δεκαετίας του 70, μια περίεργη ανακάλυψη δημιούργησε μεγάλα ερωτηματικά. Ένα φορτίο ουρανίου που προοριζόταν για τη Γαλλική πυρηνική βιομηχανία,  βρέθηκε να έχει περιεκτικότητα σε 235U, το σχάσιμο ισότοπο του ουρανίου, μικρότερη από το αναμενόμενο.

Η θεωρία της προσθήκης του σιδήρου στους ωκεανούς και η συσχέτισή της με τη θερμοκρασία του πλανήτη, είναι μια ιστορία που προβληματίζει πολλούς ερευνητές παγκοσμίως εδώ και μία δεκαετία περίπου.

Τα νοσοκομειακά στερεά απόβλητα, αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι των παραγόμενων στερεών αποβλήτων, ίσως όχι τόσο από πλευράς ποσότητας όσο σε ότι αφορά το ποιοτικό τους βάρος και τη διαχείρισή τους.

Η απολύμανση είναι συνήθως το τελευταίο στάδιο στην επεξεργασία υγρών αποβλήτων και έχει ως στόχο την καταστροφή των παθογόνων μικροοργανισμών, πριν την τελική διάθεση στον αποδέκτη. Όλες οι μέθοδοι απολύμανσης που χρησιμοποιούνται ευρέως σήμερα, στοχεύουν στην καταστροφή των βακτηριδίων, ιών και των λοιπών μικροοργανισμών που πιθανό να είναι φορείς ασθενειών, ή μπορούν να εξελιχθούν σε τέτοιους.

Τις δύο τελευταίες δεκαετίες η προστασία του περιβάλλοντος καταλαμβάνει όλο και μεγαλύτερη θέση στις συνειδήσεις των πολιτών, στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων στις εξαγγελίες των ιθυνόντων του κόσμου.

Η αλόγιστη οικιστική και βιομηχανική ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών έδωσαν τη χαριστική βολή σε ένα φυσικό περιβάλλον το οποίο είχε αρχίσει να νιώθει σημαντικές πιέσεις από τα χρόνια των πρώτων βιομηχανικών επαναστάσεων περίπου δύο αιώνες πριν.

Η επεξεργασία νερού και λυμάτων με αέριο όζον (Ο3), κερδίζει συνεχώς έδαφος τα τελευταία 20 χρόνια ειδικότερα στις βιομηχανικές εφαρμογές, αντικαθιστώντας σταδιακά και σταθερά το χλώριο. Το όζον είναι ένα ισχυρό οξειδωτικό μέσο και ασφαλέστερο στην χρήση συγκρινόμενο με άλλα οξειδωτικά μέσα.